 |
freakykitten.moblo.pl
Straciłam osobę która zawsze mnie rozumiała.
|
|
 |
|
Straciłam osobę, która zawsze mnie rozumiała.
|
|
|
 |
Obiecaj mi proszę, że ostatni raz płaczę przez Ciebie.
|
|
|
|
|
miałaś być tu. nie pozwolić, żebym sięgnął po broń. wiedziałaś, że jestem chory przecież.
|
|
|
|
|
czekaliśmy i czekaliśmy. wszyscy. czy ten łapiduch nie wie, że od czekania ludziom odbija szajba? ludzie czekają przez całe życie. czekają na lepsze czasy, czekają na śmierć. człowiek czeka w poczekalni u psychiatry z bandą pomyleńców i sam nie wie, czy jest jednym z nich.
|
|
|
|
|
Zabiorę Cię i pojedziemy się kochać na dachach wieżowców, w podziemnych parkingach, na klatkach schodowych. Łóżko zostawmy sobie na po dziewięćdziesiątce. Będzie Nam wygodnie umierać.
|
|
|
|
|
Oczy ma tak spokojne, że wiele czasy wymaga, by w nich utonąć.Za to można w nich dryfować, jak po spokojnej tafli wody oceanu. Patrze w nie i nagle czuje, że wszystko bedzie dobrze, że całe zło zaraz się skończy. I nie chce oderwać od nich wzroku, chce trwać w tej pięknej obietnicy, którą dają.|k.f.y
|
|
|
|
|
Pod nogami mam spory fragment świata, który własnie runął.Zaciskam pięści, przygryzam wargi, tłumie płacz. Złamałeś wszystkie dane mi obietnice, teraz odejdź.W końcu to robisz najlepiej. Zabierz wszystko co Ci dałam i zostaw mnie z niczym, oprócz gruzów świata u stóp. Tych kawałków idealniej przeszłości, o które będe sie potykać i upadać, być może do końca.|k.f.y
|
|
|
|
|
Powoli uczymy się siebie, dorosłości, odpowiedzialności za drugą osobę. Uczymy się kochać, wspierać, nie ranić siebie nawzajem i te trzy ostatnie, najważniejsze rzeczy przychodzą nam najwolniej.| k.f.y
|
|
|
|
|
jestem zagmatwany w sobie do obłędu
|
|
|
|
Jesteśmy dla siebie jakby wyzwaniem. Uczymy się przy sobie tego czego jeszcze nie umiemy, a potrzebujemy do dalszego życia. Uczymy się cierpliwości, bycia przy drugiej osobie pomimo wszystko, akceptacji, tolerancji i radzenia sobie z największymi problemami. Uczymy się kochać i być kochanym. |freakykitten
|
|
|
|
|
najwyższa pora przeżyć czyściec. nie zaznaczyłaś, że cie tu nie będzie. ani głosu twego też nie.
niczym bóg, co niby był, a teraz go niby nie ma.
|
|
|
|
|
Setna nieprzespana noc.Powiedziałbyś pewnie,ze to przez litry kawy,które wypijam w ciągu dnia. Siedzę przy stole i dość niekontrolowanie wypalam papierosa za papierosem.Patrzę jak dym unosi się i znika zanim opadnie.Myślę,że chciałabym poczuć teraz coś więcej,niż chłód tych ścian wokół. Nagle widzę Cię po drugiej stronie stołu,cholera,dokładnie jak w tatą noc.Kończysz palić,patrzysz na mnie i nagle mówisz,że musisz iść się przejść.Znów czuje niepokój. Co zrobiłam nie tak?Jest 4:38.Pamiętam jak wczoraj.Wstajesz od stołu,ja łapie Cię za rękę i chyba moje oczy zdołały wypowiedzieć to,co myślę.Zostajesz.Całujesz mnie w głowę,idziesz do łóżka.Gaszę papierosa i dociera do mnie,że jednak przed chwilą wcale Cię tu nie było.Dochodzi 5.To kurewskie zmęczenie doprowadza mnie do granicy wytrzymałości. Może powinnam wyjść, zaciągnąć się świeżym,mocno porannym powietrzem,dać odpocząć płucom.Wychodzę,idę przed siebie i zastanawiam się,czy wróciłbyś, gdybym Cię nie zatrzymała.|k.f.y
|
|
|
|
Dodaj komentarz