|
dygotka23.moblo.pl
To nie tak że nie boję się ludzi. Boję się. Boję się ich reakcji. Ich słów. Tylko staram się o tym nie myśleć. Idąc w obce miejsce nie idę z przekonaniem oni mnie wyśm
|
|
|
To nie tak, że nie boję się ludzi. Boję się. Boję się ich reakcji. Ich słów. Tylko staram się o tym nie myśleć. Idąc w obce miejsce nie idę z przekonaniem "oni mnie wyśmieją", nie stwarzam sobie sztucznej bariery, która odgradzałaby mnie od świata.
|
|
|
Uśmiech jest coraz częściej udawany . Bycie sobą trudniejsze
|
|
|
Wiesz lubię sobie coś wmawiać, często pomaga mi to dotrwać do dnia następnego
|
|
|
gdzie jest to szczęście , to cholerne szczęście , które w bajkach jest w nadmiarze ...
|
|
|
I chociaż po jakimś czasie uświadamiasz sobie, jak łatwo było czemuś zapobiec, to jest już za późno. nie możesz nic zrobić. było, minęło, musisz żyć ze świadomością, że wystarczyłoby jedno słowo, jeden gest.
|
|
|
będę oszukiwać samą siebie, że jestem szczęśliwa dopóki w to nie uwierzę. plastikowe szczęście, jest lepsze niż żadn
|
|
|
Nadzieja nigdy nie umiera. Bo gdy myślisz, że umarła, do głosu dochodzi desperacja i brawura, a przecież to także nadzieja, tyle, że w mniej przejrzystym opakowaniu.
|
|
|
Nauczyłam się w życiu trzech bardzo ważnych rzeczy: nie patrzeć w przeszłość, nie pokładać zbyt dużej nadziei na przyszłość i żyć pełnią życia w czasie zwanym teraźniejszym.
|
|
|
Nie krzycz. Bo mogę nie zapomnieć tego co powiesz...
|
|
|
Czasem gdy długo czegoś nam brakuje, dopada nas melancholia - system obronny uczuć.
|
|
|
Smutniejsze staje się życie, gdy chwilowa samotność nie jest już naszym wyborem, a staje się ciągłym przymusem.
|
|
|
Przez pięć minut to do mnie nie docierało. Potem nadeszły wątpliwości. A następnie zdziwienie, niedowierzenie, zdezorientowanie i smutek.
|
|
|
|