 |
detonuj.moblo.pl
nie potrafię przestać o nim myśleć nie umiem zapanować nad sobą ani nad tym uczuciem nie wiem jak nazwać stan w którym obecnie jestem . chyba zakochałam się w chłopak
|
|
 |
|
nie potrafię przestać o nim myśleć , nie umiem zapanować nad sobą ani nad tym uczuciem , nie wiem jak nazwać stan w którym obecnie jestem . chyba zakochałam się w chłopaku którego jedynie znam z sms. /detonuj
|
|
|
|
zakochałam się . ale już wiem że to był błąd. /detonuj
|
|
| detonuj dodał komentarz: |
12 luty 2012 |
|
|
- wiesz co kocham cie - zaraz mi wszystko opowiesz tylko zrobię naszą ulubioną herbatę . /detonuj
|
|
|
 |
a teraz? nie potrafiłabym już spojrzeć Mu w oczy. nie umiałabym się przytulić, czy pocałować Go w policzek. ciężko by Mi było podać Mu rękę. nie dałabym rady stać w Jego towarzystwie, a co gorsza - rozmawiać z Nim o czymkolwiek. nie umiem odpisać na Jego wiadomości, czy zaczepki na fejsie. dziwisz się? dziewczyno, ja nie potrafię Go nienawidzić. [ yezoo ]
|
|
|
|
A to, co dzisiaj nas przerasta już jutro będzie niczym.
|
|
|
|
I w pewnym momencie uświadamiasz sobie, że już nie szalejesz na jego punkcie, nie skaczesz gdy tylko pojawi się komunikat na gg, że jest dostępny, nie biegniesz do telefonu z prędkością światła, gdy tylko usłyszysz dźwięk wiadomości... Ale nadal jesteś w stanie zrobić dla niego więcej niż dla innych.
|
|
|
|
Czasami jest taki tekst który doprowadza do płaczu, tak po prostu zwyczajnie. /detonuj
|
|
|
|
Spójrz w lustro, co widzisz ? Myślisz że siebie ale tak nie jest, widzisz innych ludzi którzy wywierają na Tobie presje i dzięki nim się zmieniasz, bo oni Cie takim chcą i widzą, a Ty nic nie możesz na to poradzić, i patrząc w lustro nie widzisz siebie ale widzisz siebie stworzonych przez innych ludzi. /detonuj
|
|
|
|
Prawda jest jednak taka, że się pogubiłam. Bezapelacyjnie, całkowicie, nieodwracalnie zgubiłam wątek. To jak oglądać film bez początku. Nie znasz puenty, widzisz tylko co dzieje się dalej. Nie wiesz kto zburzył domino, nie masz pojęcia kim jesteś. Właśnie teraz tak mam. Nie wiem jaką rolę odegrać, jaką przyjąć minę. Nie chcę kłamać, tak bardzo tego nie chcę. A teraz jestem na poziomie w którym muszę odpowiedzieć sobie dlaczego tego nie chcę? Przecież równie dobrze mogłabym to zaakceptować i codziennie gubic się coraz bardziej. /detonuj
|
|
|
|
Życie przybiera czasem dziwne formy. Dzieją się rzeczy nadzwyczaj dziwne i niespodziewane co sprawia, że czujemy się przez chwile jakbyśmy po prostu tracili kontrole nie tylko nad sobą, lecz również nad całym otaczającym nas światem. Nigdy nie przybrałabym takiego scenariusza mojego życia. Było zwyczajnie. Po prostu istniałam, jak istnieje wiele ludzi. Oddychałam, uczyłam się, zatracałam, kochałam i byłam kochana. I właśnie ta miłość mnie zaślepiła. I właśnie ta miłość doprowadziła mnie do punktu w którym jestem. Chodź patrząc teraz na to czuję, że to nie była miłość. Miłość tak nie wygląda, nie rani, nie ukrywa, nie kłamie. Miłość nie każe uciekać i nie jest ucieczką. U mnie było inaczej. Może zacznę więc od początku, tak będzie łatwiej i jakoś dziwnie pusto. /detonuj
|
|
|
|
Dodaj komentarz