|
deserve.moblo.pl
Trzeba się za siebie wziąć. Popracować nad wadami i przestać się nad sobą użalać. Robić to co się kocha. Słuchać ulubionej muzyki oglądać ulubione filmy i przebywać z
|
|
|
deserve dodano: 16 października 2012 |
|
"Trzeba się za siebie wziąć. Popracować nad wadami i przestać się nad sobą użalać. Robić to, co się kocha. Słuchać ulubionej muzyki, oglądać ulubione filmy i przebywać z ulubionymi ludźmi."
|
|
|
deserve dodano: 16 października 2012 |
|
Dom mam tam gdzie jesteś Ty, albo jeszcze bardziej - Dom tam, gdzie jesteśmy razem.
|
|
|
deserve dodano: 16 października 2012 |
|
Wsiadam do pociągu, znikasz mi z oczu i już naprawdę mnie nie obchodzi, że ktoś siedzi obok mnie - uderzam w płacz i maże mi się na twarzy ta maska szczęścia i spokoju.
|
|
|
deserve dodano: 16 października 2012 |
|
Coraz gorzej znoszę te rozstania, modlę się o to, żeby nie wypierdolić się na ostatniej prostej i jedyne czego chcę, szczególnie w takie dni jak ten, to położyć się na kanapie z głową na Twoim ramieniu...
|
|
|
"Owszem, ładne miasto, ale wybudowali je strasznie daleko od Ciebie..."
|
|
|
Gdyby wszystko inne zginęło, lecz on pozostał, ja nadal bym istniała; lecz gdyby wszystko inne trwało, a on został unicestwiony, cały wszechświat stałby mi się całkowicie obcy.
|
|
|
Prawdziwa miłość nie pojawia się tylko wtedy, kiedy jest to wygodne, wiesz? Nie spada tak po prostu z nieba i nie dopasowuje się do wszystkiego. Prawdziwa miłość jest jak wrzód na dupie. Dla niej trzeba pójść na kompromisy.
|
|
|
Ty mnie serce nie rozśmieszaj, ja mam ze śmiechem problemy.
|
|
|
Ze wszystkich rzeczy wiecznych, miłość trwa najkrócej. Więc ty się nie nastawiaj na wieczność. Ty, Serce, nie jesteś czasoprzestrzeń.
|
|
|
Jestem jeszcze trochę zakochana resztkami bezsensownej miłości i jest mi tak cholernie smutno teraz.
|
|
|
Ja jestem z tych, co nakrywają głowy kołdrą; z tych, którym strach uniemożliwia oddychanie.
|
|
|
Jak żyć, kiedy ktoś, kogo się pokochało bardziej niż samo życie, odszedł na zawsze?
Co robić, kiedy nieznośny ból rozsadza serce, kiedy dusza jest niczym pulsująca rana, wciąż na nowo rozdzierana przez wspomnienia i tęsknotę?
Co wtedy człowiekowi pozostaje?
|
|
|
|