 |
|
Szczęście jest jak domek z kart. Łatwiej je zburzyć niż zbudować.
|
|
|
|
Czasem lepsza jest ucieczka, jednak kiedyś i tak wrócimy do tego, przed czym uciekaliśmy. Chociażby z przyzwyczajenia, albo tęsknoty.
|
|
|
|
To nie bajka, czary, czy komedia romantyczna. On nie wróci. Kłamał. Nie myl wyidealizowanego świata z rzeczywistością. Nie przebaczaj po raz setny, nie łudź się na jego poprawę, bo to tylko pozory, tworzone po to, aby czerpać z Ciebie zyski w różnych postaciach.
|
|
|
|
Nie muszę patrzeć na świat, nie muszę go czuć. Do życia potrzebuję widoku Twoich oczu, smaku Twoich ust, brzmienia Twojego głosu i dotyku Twoich rąk. Właśnie to zapewnia mi życie, jakbyś to Ty je tworzył swoimi rękoma... Jakby poza granicami Twoich ramion nie było nic więcej.
|
|
|
|
Już rozumiem, dlaczego mama zawsze negatywnie wyrażała się o tatuażach i zawsze mi ich zabraniała. Zrobiłam sobie jeden, taki maleńki... Twoje imię na moim sercu... I teraz żałuję, że nie mogę się go pozbyć.
|
|
|
|
Nie graj ze mną w tę popieprzoną grę, nie podsycaj nadziei, aby później znów ją rozkruszyć.
|
|
|
|
Nie zrozum mnie źle, czasem lubię Cię upić i popatrzeć jak się gubisz.
|
|
|
|
Umówiłam się na randkę ze szczęściem. Myślisz, że przyszło? Nie. Ale przyszedł smutek i trzasnął mi drzwiami prosto w twarz.
|
|
|
|
Nie muszę patrzeć na świat, nie muszę go czuć. Do życia potrzebuję widoku Twoich oczu, smaku Twoich ust, brzmienia Twojego głosu i dotyku Twoich rąk. Właśnie to zapewnia mi życie, jakbyś to Ty je tworzył swoimi rękoma... Jakby poza granicami Twoich ramion nie było nic więcej.
|
|
|
|
Może to nieprzyzwoite, może nie przystoi kobiecie, ale całe życie straciłabym przez nierozsądne konwenanse, gdybym teraz nie powiedziała, jak bardzo Pana kocham i pozwoliła mu, ot tak, odejść.
|
|
|
|
Dodaj komentarz