|
blob.moblo.pl
Kolejny raz nienawidzę siebie. Za to jakim człowiekiem się staję. A przecież mówiłam prosiłam błagałam samą siebie by stać się chociaż odrobinę inną osobą. Chcę mniej ra
|
|
|
blob dodano: 28 października 2014 |
|
Kolejny raz nienawidzę siebie. Za to jakim człowiekiem się staję. A przecież mówiłam, prosiłam,błagałam samą siebie by stać się chociaż odrobinę inną osobą. Chcę mniej ranić, mniej wybaczać, mniej się przywiązywać a przede wszystkim – mniej ufać. Stawiać granice, i umieć samej sobie odmówić. Chcę stanowczo mówić ‚ przestań tęsknić.’ i robić to.
|
|
|
blob dodano: 28 października 2014 |
|
http://www.youtube.com/watch?v=ispaaeebMgM
|
|
|
blob dodano: 28 października 2014 |
|
czekanie, to najbardziej żałosne uczucie.
|
|
|
blob dodano: 26 października 2014 |
|
Życie jest komedią dla tych, którzy patrzą, a
tragedią dla tych, którzy czują.
|
|
|
blob dodano: 26 października 2014 |
|
“boże, zabij te myśli, te których nie powinno być, te które niszczą dziś.”
|
|
|
blob dodano: 26 października 2014 |
|
Chociaż tego nie lubię, powiedz, że będzie dobrze. Że coś będzie.
|
|
|
blob dodano: 24 października 2014 |
|
“Boli mnie chyba głowa
i kawałek Ciebie też mnie boli
Bo odsuwamy się od siebie powoli”
|
|
|
blob dodano: 23 października 2014 |
|
Stale głupio pytają, czy znów nie mam humoru, a ja stale im odpowiadam " nie kuwa po prostu się nie uśmiecham". / .need.you
|
|
|
blob dodano: 23 października 2014 |
|
Nie powiem , że mam się dobrze, bo tak naprawdę jestem przerażana, tym co jesst i co mnie jeszcze czeka w najbliższym czasie. Obawiam się, że tego nie zniosę, że nie zniesie to moja psychika, a przeciez szkoda mi jej, bo tyle już wytrzymała. Na dzień dzisiejszy, muszę przyznać, że chcę stąd wyjechać, nie musieć ty wracać, znaleźć nowe miejsce, nowych ludzi i nową siebie. Boję się o siebie, kolejne rzeczy wpychają mnie w skrajność. Ale chyba nie mogę już nic zrobić, przecież każdy popełnia blędy, ja chyba jednak popełniłam zbyt wiele / i.need.you
|
|
|
blob dodano: 23 października 2014 |
|
chcę poczuć ulgę,bo jest coraz ciężej.
|
|
|
blob dodano: 21 października 2014 |
|
Od kiedy mnie opuścił, miałam wrażenie,że serce niszczy mi jakiś pasożyt, który mieszkał w nim na stałe jak szczur w spiżarni. Drapieżny smutek wyssał ze mnie wszystkie soki, wyprał z emocji, pozbawionej woli. Przez pierwsze tygodnie po rozstaniu strach przed depresją powstrzymywał mnie od załamania się. Dzień po dniu walczyłam ze zgorzknieniem i apatią. Ale strach wkrótce również mnie opuścił, zabierając ze sobą moją godność. Nie chciało mi się nawet zachowywać pozorów. Robak toczył moje wnętrze, zabierając radość życia, wysysając mnie jak przejrzały owoc, gasząc każdą iskrę życia. Gdy tylko chciałam się otrząsnąć, robak zmieniał się w żmiję i kąsał,zatruwając mózg bolesnymi wspomnieniami. Nagle wracały do mnie obrazy z przeszłości, przypomniałam sobie Jego skórę, zapach, złote błyski w oczach...
|
|
|
blob dodano: 21 października 2014 |
|
"W nich znalazłam ucieczkę od smutku i dzięki nim pogodziłam się z tym nieszczęściem. Bohaterowie Pana książek często mają możliwość zmiany swego losu, przeszłości i naprawienia błędów. Ja nie oczekuję aż tyle, chciałabym tylko móc jeszcze raz zakochać się z wzajemnością."
|
|
|
|