|
bijbanana.moblo.pl
jest na świecie taki rodzaj smutku którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu osiada ciasno na dnie serca
|
|
|
jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.
|
|
|
Odchodził ode mnie zostawiając mnie bardziej samotną niż wtedy, kiedy nie było go jeszcze
|
|
|
nigdy nie brakowało jej odwagi , żeby podejść i pogadać .. a jak dowiedziała się , że on ją kocha , wstydziła się nawet na niego spojrzeć ..
|
|
|
powiesiła się , a na koniec napisała karteczkę z napisem 'kocham Cię'
|
|
|
zawsze liczyła liście na drzewie wierząc, że zaraz będzie zima. To jest jak wieczne czekanie na prawdziwą miłość.
|
|
|
powiedzieli jej, że jak otworzy usta i złapie przynajmniej jedną kroplę deszczu pokocha ją jeden chłopak. ona uwierzyła i zrobiła to. I zakochał się w niej , a ona już później tylko tego żałowała.
|
|
|
Wyglądała pięknie jak nigdy, podeszła do niego i usiadła na kolanach. Przejechała dłonią po jego twarzy i z słodkim uśmiechem wypowiedziała jedno, magiczne słowo "Wypie.rdalaj".
|
|
|
kawałek z życia boli bardziej niż jego całość.
|
|
|
Dałaś mu szanse. Zmarnował je, i następne, i kolejne. Wiesz komu prędzej serce pęknie?
Wiesz? Kto będzie cierpieć, a kto nawet nie tęskni? Kto będzie znów łykał tabletki nasenne?
|
|
|
nim upadnę, wstanę dzielnie, by przekazać to, co cenne. widzieć to, co niewidzialne. dotknąć to, co nietykalne.
|
|
|
Kiedy byłyśmy małymi dziewczynkami, wierzyłyśmy w bajki. Fantazjowałyśmy jakie będzie nasze życie. Biała suknia, królewicz, który zabierze nas do zamku na szczycie góry. Wieczorem w łóżku zamykałyśmy oczy i wierzyłyśmy gorąco w to, że marzenie się spełni. Święty Mikołaj, Wróżka i Królewicz byli tak blisko, że czuło się ich smak. Ale człowiek dorasta. Któregoś dnia otwieracie oczy i bajka pryska. Zwracamy się do ludzi i rzeczy, którym ufamy. Sęk w tym, że trudno całkowicie uwolnić się od tej bajki, bo prawie każdy chowa w sobie ten promyk nadziei i wiary, że pewnego dnia otworzy oczy i marzenie się ziści.
|
|
|
To nie jest tak, że mam Cię gdzieś. Ja po prostu udaję mocniejszą niż jestem, udaję, że nie zwracam na Ciebie uwagi, próbuję Cię nie zauważać, ignoruję Twój wzrok, staram się o Tobie nie myśleć, nie wiążę z Tobą żadnych nadziei, Twoje 'cześć' zlewam jak nigdy dotąd, a w głębi serca nie mogę bez Ciebie żyć, bo Cię kocham!
|
|
|
|