Dzień w dzień budzę się przed budzikiem, czekam aż się włączy i wstaje. Ubieram się , jem śniadanie, myje biorę laptopa . Telefon rzucam gdzieś w kąt torby i idę. wracam , jem , uczę się, odpoczywam, ustawiam budzik i idę spać. Dzień w dzień ta sama rutyna , dzień w dzień wszystko jest schematem działań , nie ma w tym uczuć nie ma w tym szaleństwa. Jest tylko pustka i samotność, bez uczuciowe życie ,otoczony ludzi których nigdy nie nazwę przyjaciółmi
|