 |
aniciiaa.moblo.pl
'Każda droga w pewnym miejscu się rozwidla obieramy różne drogi myśląc że kiedyś się spotkamy.Widzisz jak ktoś coraz bardziej się oddala. To nic jesteśmy dla siebie
|
|
 |
|
'Każda droga w pewnym miejscu się rozwidla,obieramy różne drogi myśląc, że kiedyś się spotkamy.Widzisz jak ktoś coraz bardziej się oddala. To nic, jesteśmy dla siebie stworzeni, w końcu się spotkamy,ale jedyne co się zdarza, to to, że nadchodzi zima. Nie ma drogi powrotnej, jest Ci żal, umiesz sobie przypomnieć, kiedy wszystko się zaczęło a zaczęło się wcześniej niż Ci się wydaje, o wiele wcześniej. Wtedy zaczynasz rozumieć, że nic nie dzieje się dwa razy już nigdy nie poczujesz się tak samo, nigdy nie wzniesiesz się trzy metry nad niebo.' ♥
|
|
|
|
Im większe w człowieku wewnętrzne rozbicie, poczucie własnej słabości, niepewności i lęk, tym większa tęsknota za czymś, co go z powrotem scali, da pewność i wiarę w siebie.
|
|
|
|
Człowiek im więcej o Tobie wie, tym mocniej może Cię skrzywdzić.
|
|
|
|
I nagle pada kilka słów, odwracasz się i sama nie wiesz gdzie iść. Każda ze znanych dróg wydaje się zła. Najchętniej usiadłabyś na krawężniku zanosząc się płaczem. Brzmi znajomo, prawda?
|
|
|
|
Przytulanie wytwarza hormony szczęścia, które powodują zanik agresji interpersonalnej i spowalniają proces starzenia się komórek. Przytulisz mnie?
|
|
|
|
Kłopot w tym , że kiedy człowiekowi za bardzo zależy , to wszystko czuje dwa razy mocniej .
|
|
|
|
Jestem kobietą , co oznacza , że jestem genetycznie szalona , chora i pewnie za jakieś 30 sekund przyczepię się do Ciebie o jakąś bzdurę
|
|
|
|
Uśmiecham się do siebie. Czuję, że jest mnie więcej we mnie. / Pamiętnik narkomanki
|
|
|
|
Czym jest samotność? Buntem? Pokorą? Lękiem? Winą? / Pamiętnik narkomanki
|
|
|
|
Miłość to fizjologiczna psychoza. Całkowite zawężenie procesów poznawczych i intelektualnych. Zaburzenie świadomości. Rozszczepienie emocji i działania. Bywa nieuleczalna. / Pamiętnik narkomanki
|
|
|
|
nie mam najnowszych gadżetów, super popularnych przyjaciół i idealnego związku. moi rodzice nie zarabiają milionów i nie są najwspanialsi na świecie, a mimo tego uśmiecham się i nie narzekam, wiesz dlaczego? ludzie, których życie nie rozpieszcza, a daje im w kość potrafią się cieszyć małymi rzeczami. nie wymagają zbyt dużo. starczy im najzwyczajniejszy uścisk od mamy, zwykły buziak od chłopaka, tania koszulka z przeceny, czy drink za trzy złote wypity, w towarzystwie przyjaciółek, by uśmiech nie schodził im z buźki.
|
|
|
|
Dodaj komentarz