 |
anga1500.moblo.pl
Za kim najbardziej tęsknisz...? Hmm... Tęsknie za ludźmi którzy nauczyli mnie żyć... Jak to nauczyli żyć ?! Przecież każdy to potrafi... Ja nie potrafiłam. N
|
|
 |
" - Za kim najbardziej tęsknisz...? - Hmm... Tęsknie za ludźmi którzy nauczyli mnie żyć... - Jak to nauczyli żyć ?! Przecież każdy to potrafi... - Ja nie potrafiłam. Na szczęście spotkałam na drodze wspaniałych ludzi, którzy pokazali mi jak się śmiać, kochać, jak czuć się szczęśliwą... - To pewnie nauczyli Cię też i płakać... - Nie płakać nauczyłam się sama... Wtedy gdy odeszli bez słowa pożegnania..."
|
|
 |
...Dopiero, gdy muszę wytrzymać bez Ciebie jakiś czas, dochodzi do mnie jak wiele dla mnie znaczysz.
|
|
 |
Pamiętasz jak rodziła się nasza miłość?! Powolutku, po cichutku, jak wiosna budząca wszystko do życia, jak róża, która z każdym dniem jest piękniejsza. Te pisane rozmowy o wszystkim, pierwszy telefon... Głos płynący z daleka a taki bliski... Wyobrażenia, marzenia, pierwsze spotkanie, moje zdenerwowanie. Delikatny dotyk naszych dłoni, serca drżenie, sobą zauroczenie, pocałunek nieśmiały, lekkie muśnięcie naszych ust. Kocham szeptem wypowiadane i czułe pożegnanie z nadzieją na następne spotkanie, z utęsknieniem wyczekiwane...
|
|
 |
Zranieni mniej ufają, łatwiej uciekają, zasypiają z lękiem, dłużej trzeba ich oswajać... Zranieni niosą skaleczone skrzydła, jak ptaki, które uciekają na konary wysokich drzew... Zranieni nie chcą mądrych lekarzy, ale czasu, ciszy i serca...
|
|
 |
Drżysz... chyba lekko drżysz... Ja... Cóż... nie rozumiem nic... Patrzysz niby wprost, jednak obok gdzieś. Mówisz cicho coś, nie słyszę Cię... Nie mogłam zbyt wiele chcieć, nie proszę o wiecej, lecz... Przez chwilę popatrz jeszcze wstecz, przez chwilę choć zawahaj się... Chyba czas już wstać, zamknąć drzwi, zniknać we mgle. Ty nie starasz się zatrzymać mnie. No tak... taka właśnie była ta cała nasza miłość. Przez chwilę popatrz jeszcze wstecz, przez chwilę choć zawahaj się. Nie proszę naprawdę o nic więcej, te chwile w pamieci mieć jak zdjęcie...
|
|
 |
Proszę Cię... weź mą twarz w swe ręce... Otul mnie sobą jak płaszczem, ogrzej mnie swoją miłością, prostotą... Zasłoń mą twarz... wstydzę się, że muszę żebrać o miłość...
|
|
 |
Kobieta ma tyle siły, że zadziwia mężczyzn. Dźwiga ciężary losu, rozwiązuje problemy, jest pełna miłości, radości i mądrości. Uśmiecha się gdy chce się jej płakać, płacze gdy się cieszy i śmieje gdy się boi. Jej miłość jest potężna. Jedyna niesłuszna w Niej rzecz to to, że często zapomina ile jest warta...
|
|
 |
"...I zawieszę na ścianach wszystkie nasze zdjęcia, żeby żadna chwila nie uleciała z mojej pamięci..."
|
|
 |
"...Ważne jest, aby pozwolić pewnym rzeczom odejść. Uwolnić się od nich. Odciąć. Zamknąć cykl. Nie z powodu dumy, słabości czy pychy, ale po prostu dlatego, że na coś już nie ma miejsca w twoim życiu. Zamknij drzwi, zmień płytę, posprzątaj dom, strzepnij kurz. Przestań być tym, kim nie jesteś. Bądź tym, kim jesteś. Musisz zrozumieć, że to nie jest gra znaczonymi kartami. Raz wygrywamy, raz przegrywamy. Nie oczekuj, że inni Ci coś zwrócą, docenią Twój wysiłek, odkryją Twój geniusz, odwzajemnią Twoją miłość..."
|
|
 |
Zapamiętałam go tak bardzo... Że z kartkówki "O Nim" dostałabym szóstkę z plusem...!
|
|
 |
Są w życiu takie miejsca, w których chciałabym zawsze być. Są w życiu takie rzeczy, o których tylko mogę śnić. Są w życiu takie chwile, o których chcę pamiętać przez cały czas. Nie chcę pamiętać chwil, które rozdzielały Nas. Są w życiu takie tajemnice, jakie każdy by chciał znać. Są w życiu przekonania, w jakich zawsze chciałabym trwać. Są takie osoby, które potrafią odmienić życie, to właśnie takie osoby kocha się najbardziej i nad życie :***
|
|
 |
Zatrzymaj mnie w pamięci i powiedz, że nie zapomnisz...
|
|
|
|