 |
aashenta.moblo.pl
Najgorsze są chwilę gdy leżąc na podłodze ze słuchawkami w uszach uświadamiasz sobie że do niczego nie dążysz że nie masz nikogo komu by ciebie brakowało że tak
|
|
 |
|
Najgorsze, są chwilę, gdy leżąc na podłodze ze słuchawkami, w uszach, uświadamiasz, sobie, że do niczego nie dążysz, że nie masz nikogo, komu by ciebie brakowało, że tak naprawdę nie masz nic.
|
|
|
|
Nie chce decydować o tym, co uważasz za słuszne, lecz dlaczego tylko ja mam uważać, kłótnie zniszczyły wiele relacji na mej drodze, ale cóż wiem co myślę, nie na wszystko się zgodzę. Nie mam zamiaru spełniać czyichś oczekiwań , w życiu nie chodzi o to by sympatię zdobywać,więc czasem ktoś zarzuci Ci egoizm i co z tego, masz wszelkie prawo do tego by się bronić. To boli kiedyś blisko, teraz sobie obcy ludzie i trudno tak musiało być, nie mam złudzeń, nie mam pretensji, nie czuję nienawiści, wszystkiego najlepszego, obcy jest mi smak zawiści, mszczą się słabi, nawiedzeni chcą Cie zbawić, czasami duma nie pozwala spraw naprawić, cóż czasem granice ktoś przekracza, a w życiu? ..Nie ma powrotów, czas przecież nigdy nie zawraca.
|
|
|
|
chcę być uczciwa nie tylko wobec siebie. chcę być, chcę mieć, chcę żyć, chcę chcieć. chcę przeżyć całe życie, a nie tylko ćwierć. także żyję pełnią życia, a zamułce śmierć. nie zaciskam zębów, a zaciskam pięść bo chcę nieść nadzieję, a nie zwątpienie. chcę być kobietą na tyle ogarniętą. by na całe życie móc mi obiecać wierność. hajs chcę mieć taki by starczało na wszystko. chcę żeby było dobrze dla wszystkich. chcę by miłość, przyjaźń łączyła moich bliskich. chcę realizować założone plany. chcę na zawsze kochać i do końca być kochaną. chcę dawać, nie odbierać. chcę żyć, nie umierać. budować nie chcę niszczyć. chcę odczuwać szczęście w moim mieście ze zgliszczy.
|
|
|
|
Kobieto, kobieto, jesteś otchłanią, piekłem, tajemnicą, i ten kto powiedział, że cię poznał, jest po trzykroć głupcem.
|
|
|
|
będę pisała teksty piosenek, Ty będziesz komponować do nich muzykę. ja będę śpiewać, Ty grać na gitarze. Porobię Ci dużo dużo zdjęć, Ty mnie jeszcze więcej. będziemy pragnęli siebie nawzajem i tańczyli ostatni taniec każdego wieczora. co dzień będziesz parzył herbatę z jedną płaską łyżeczką cukru. nocami wychodzilibyśmy na balkon siedząc wtuleni w siebie, okryci kocem, trzęsący się z zimna. będziesz plótł mi warkocze, takie długie, aż do ziemi. będziemy chodzić na spacery. będziesz kupować mi najciekawsze książki. ja tobie ulubione płyty. jesienią zasypiemy się liśćmi. zimą spadnie na nas śnieg. wiosną powspominamy. latem polecimy do nie wiadomo gdzie. i będziemy się kochać aż do śmierci.
|
|
|
|
nadam sobie prawo do palenia papierosów i używania wulgaryzmów, pewności siebie ponad normę i nie noszenia stanika. będę się chwalić swoimi majtkami i zdzierać obcasy na nierównych chodnikach. jeśli najdzie mnie ochota, nie dopnę ostatniego guzika w tak skąpej bluzce i upiję się do dna. nie pogardzę też głośnymi napadami histerii i piciem wina w piaskownicy o piątej piętnaście nad ranem.
|
|
|
|
jesteś lepszy niż czysta, surowa wybuchowa jazda, lepszy niż prochy, niż podwójna dawka koksu, niż konopie indyjskie, niż środki halucynogenne, niż ekstaza, kamasutra i tajskie zabawy. lepszy niż bananowe koktajle, masło orzechowe, niż gwiezdne wojny, lepszy niż Brad Pitt, niż Jimmy Hendrix i Armstrong, pierwszy człowiek na księżycu i święty Mikołaj. lepszy niż wolność. lepszy niż życie...'
|
|
|
|
jeden papieros na uspokojenie myśli. drugi na opanowanie tętna. trzeci na zapomnienie. następny, który już nawet nie działa instynktownie zapalam i zaciągam się by czymś zająć myśli.
|
|
|
|
estem mieszanką czegoś dziwnego, co gotuje się na parze z bazylią, majerankiem i dodaje się odrobinę żalu, nostalgii i szczęścia. Sama już nie wiem czy jestem szczęśliwa czy nie. Zgubiłam się, czuje te zmiany,ciągle. Brak mi czegoś, stanowczo. Sama jeszcze nie wiem co to jest, ale brak mi. Może wiem co to i wiem co doprowadza mnie do szału, ale sama nie chcę się przed sobą przyznać. Nie zawsze jest tak jak chcemy.A ja jestem mistrzynią w komplikowaniu sobie życia. Powinnam dawać z tego lekcje.
|
|
|
|
kiedyś o mnie zapomnisz.tak jak zapomina się jak smakowała wczorajsza kawa, albo tak jak zapomina się o zeszłorocznym śniegu. zapomnisz jaki ból był wymieszany z pierwiastkami szczęścia i jak przyśpieszał oddech. zapomnisz pojedyncze słowa, gesty, myśli. wszystko uleci z ciebie jak życie z człowieka przejechanego przez ciężarówkę. i okaże się, ze scenarzysta,który to wszystko poskładał w swej malej główce, nie zrobił kariery,nie zarobił milionów, a zamarzł w parku z butelka taniego wina w ręku.Ty kiedyś zapomnisz jak smakowało moje imię. oddasz serce w depozyt komuś innemu, komuś lepszemu. szczęście wypełni cię po brzegi, od paznokci u stop do końcówek rzęs. życzę ci tego, wiesz. i będziesz żyć w spokoju, łykać złudzenia w pigułkach każdego pojedynczego ranka. ale nic nie będzie takie samo jak te nasze chwile. jak nasza samotność we dwójkę, jak nasze bycie razem ale osobno.
|
|
|
|
Siedząc na parapecie, przy zgaszonym świetle, z kubkiem gorącej herbaty, który wręcz parzy mnie w dłonie, patrząc na krople deszczu odbijające się od okna, dochodzę do wniosku, że lubię być sama. Bez kogokolwiek obok. Czasami obecność innej osoby nie pozwala mi na bycie taką, jaką jestem w żadnym momencie. Często udaję, że jest dobrze, byleby uniknąć zwierzeń i pocieszeń. Jednak z drugiej strony dobrze mieć obok kogoś, kto wyciągnie nas z powrotem, gdy wypadniemy za burtę, i dobrze czuć się potrzebnym, by komuś innemu móc zawsze pomóc. Jakby nie patrzeć jest to zamknięte koło. Dla mnie bez wyjścia. Nie potrafię być bardziej w lewo, ani w prawo.
|
|
|
|
krem czekoladowy zapanował nad moim umysłem, masa kakaowa przesłodziła spojrzenie, szarą rzeczywistość zastąpił słodki karmel.
|
|
|
|
Dodaj komentarz