 |
|
nienawidzę, gdy siedzisz tuż obok, a ja nie mogę Cię przytulic czy pocałować, mimo iż bardzo chcę, bo po prostu mi nie wypada.
|
|
|
|
spotkaliśmy się jakiś miesiąc po naszej ostatniej rozmowie, która definitywnie zakończyła całą znajomość. przywitał się mierząc mnie od stóp do głów, po chwili ciszy wziął mnie w ramiona i zaczął desperacko przepraszać. miał odwagę patrzeć mi w oczy wyczytując z nich każdy ból przez jaki przeszłam dzięki Jego osobie, sklejał kolejno każdą rankę obiecując, że to wszystko naprawi. za to Go kochałam. nigdy nie zostawiał od tak czegoś co spieprzył.
|
|
|
|
- Ładny stanik.
- Dzięki.
- Fajnie by wyglądał na podłodze.
- Spoko, jutro Ci go przyniosę, będziesz mógł go rzucać ile chcesz.
|
|
|
|
prawdziwa miłość oznacza, że zależy ci na szczęściu drugiego człowieka bardziej niż na własnym, bez względu na to, przed jakimi bolesnymi wyborami stajesz
|
|
|
|
chciałabym znowu tak czuć , mieć motyle w brzuchu i uśmiech od ucha do ucha . chciałabym ponownie odbierać telefon z myślą , że dzwoni ten Ktoś . chciałabym denerwować się przed spotkaniem , a widząc Jego czuć przyspieszone bicie serca . chciałabym ukradkiem na Niego spoglądać , a potem tak zwyczajnie patrzeć głęboko w oczy i trzymać się za ręce , ściskać ile sił .
|
|
|
|
w tym momencie zrobiłabym wszystko, żeby wróciła szkoła - lekcje, przerwy, bieganina w szafki a tam szybkie i spontaniczne pocałunki. nie chce mi się już patrzeć na to zasyfione biurko pustymi talerzami, jakimiś kablami nie wiadomo od czego, opakowaniami po paluszkach, rozdziabanym słoikiem nutelli, pilniczkiem do paznokci, dwoma lakierami, taśmą klejącą, papierem toaletowy, który chuj wie co tu robi, mp3, zużytym bilet i tym jednym zdjęciem. jest dzień, w którym czuję się całkowicie zepsuta i tęsknię jak nigdy. i rzygać mi się chce ulubioną piosenką i rozmawiać też mi się nie chce. ruszyć dupy z krzesełka nie mam sił, a co dopiero wyjść z pokoju. z nudów zasypiam we wannie pełnej wody i modlę się , żeby ten dzień jak najszybciej się skończył, bo wiem, że jutro będzie lepiej. w końcu spędzę go razem z tobą
|
|
|
|
-Debil.
- Głupia.
A oboje umierają z miłości do siebie.
|
|
|
|
-Spałaś mocno, nic nie przegapiłem. - Uśmiechnął się łobuzersko.
- Rozmowna byłaś wcześniej.
- O nie! Co znowu wygadywałam? Spojrzał na mnie z czułością.
- Powiedziałaś, ze mnie kochasz.
- To już wiesz - przypomniałam mu, spuszczając wzrok.
- Ale zawsze miło to usłyszeć. Wtuliłam twarz w jego ramię.
- Kocham Cię - szepnęłam. - Jesteś całym moim życiem
|
|
|
|
I znowu choruję ze strachu, że znowu się nie uda. Że tylko mi się wydaje. Że iluzje runą i zostanie koc, komputer i papierosy, burdel na około i w środku
|
|
|
|
znowu zmroziło mnie przeczucie czegoś nie odwołalnego. Nie słyszeć więcej jego śmiechu – ta myśl mnie zadręczała. Ten śmiech był dla mnie jak studnia na pustyni.
|
|
|
|
W zasadzie były trzy rzeczy, które mogły wywołać uśmiech na jej twarzy: jego głos, jego oczy i jego uśmiech
|
|
|
|
Dodaj komentarz
