 |
Już nie boję się Buki z Muminków, Arktosa z Tabalugi, czy Gargamela ze Smerfów. Boję się, że kiedyś Cię stracę.
|
|
 |
Potrzebuję znaku, że coś się zmieni, potrzebuję powodu, żeby iść dalej. Potrzebuję wiedzieć, że warto jeszcze o to walczyć.
|
|
 |
te teksty, wynikają jedynie z doświadczenia. wczorajszy dzień? mieszam z dzisiejszym, przeszłość łącząc z przyszłością, daje mi dziś, dzisiejszą teraźniejszość, w której każde z Nas, po prostu z czasem, zgubiło ten pierdolony sens bycia./nie wiem kogo
|
|
 |
to właśnie On jako jedyny, z ruchu moich warg, potrafił wyczytać każde z tych uczuć, nawet ten minimalny ból, perfekcyjnie osłaniany fałszywym uśmiechem, był mu znany. to On, doskonale wiedział, że jedynie swoją obecnością nadaje sens chwilom, że dla mnie jest kimś więcej, kimś kogo darzę coś ponad marne uczucia.
|
|
 |
Wiem, że czasem trudno mnie zrozumieć i łatwiej byłoby przeprogramować mikrofalówkę żeby kosiła trawnik. ; D
|
|
 |
niełatwo zapomnieć o przeszłości. teraźniejszość daje nam ostro wpierdol. a na przyszłość musimy zaczekać
|
|
 |
Teraz walczę z bólem, choroba o Twoim imieniu mnie niszczy.
|
|
 |
Chronicznie potłuczona, przeziębiona dusza.
pozbieraj mnie w całość?
|
|
 |
Jacy bliscy wydają nam się niektórzy zmarli!I jacy martwi wydają nam się liczni spośród żywych!'
|
|
|
|