 |
|
Zbyt dużo myślę przed snem. Zbyt często o rozmowach, które zapewne nigdy się nie odbędą. Zbyt często o zdarzeniach, które pewnie nigdy nie będą miały miejsca. Zbyt często o miejscach, które przywołują wspomnienia. Zbyt często o ludziach, o których powinnam juz dawno zapomnieć.
|
|
|
|
Pragnę Twojego towarzystwa zbyt mocno, by słuchać głosu rozsądku.
|
|
|
|
Wracasz do domu nad ranem. Na ustach masz jeszcze smak wódki pomieszany z miętowymi gumami, wchodzisz do domu z podkrążonymi oczami ledwo trzymając się na nogach. Omijasz zapłakaną matkę w szlafroku i udajesz się prosto do swojego pokoju. Przekręcasz kluczyk i kładziesz się od razu na łóżku nie zdejmując butów. Tak wygląda Twój co drugi dzień wakacji? nie, tak wygląda człowiek, który stracił kogoś ważnego. Tak wygląda człowiek, który spieprzył wszystko, a teraz nie wie jak to naprawić. To człowiek, który stacza się na dno, aby się poddać .
|
|
|
|
ja zwyczajnie chcę, żeby ktoś umieścił mnie w swoich planach . na jutro . na niedzielę . na wakacje . na weekend . na życie . na zawsze
|
|
|
|
i to nasze, zupełnie przypadkowe spojrzenie na siebie. niby nic nie znaczyło, lecz dałeś mi do zrozumienia, że jeszcze o mnie myślisz..
|
|
|
|
On zawsze będzie wracał, w śnie, myślach, marzeniach uderzając mnie sentymentem zardzewiałej od łez miłości.
|
|
|
|
Ej, wiesz co ? Teraz, siedząc w za dużej, męskiej bluzce przed komputerem, żując truskawkową gumę i robiąc z niej balony, gdzieś w połowie piosenki Pezeta, zorientowałam się, że ja cię kocham. Tak zupełnie bezpodstawnie, wbrew własnemu rozsądkowi, tak po prostu. Nieodwołalnie.
|
|
|
|
Niby nie pisaliśmy o niczym ważnym.. ale podnosił mi się poziom endorfin we krwi, kiedy widziałam jak świeci się okienko w telefonie, bo przyszedł sms od ciebie
|
|
|
|
Uczyniłeś więcej niż jakakolwiek religia, abym stała się lepszym człowiekiem, więcej niż jakakolwiek wygrana abym mogła być szczęśliwa.
|
|
|
|
Uczyniłeś więcej niż jakakolwiek religia, abym stała się lepszym człowiekiem, więcej niż jakakolwiek wygrana abym mogła być szczęśliwa.
|
|
|
|
na nowo stał się przyczyną moich uniesionych kącików ust.
|
|
|
|
zawsze staram się pomagać innym i znaleźć dla nich czas, aby spokojnie wysłuchać tego co zarzucają temu światu. ale czasem zdarzają się momenty, kiedy sama nie radze sobie z własnym życiem i chciałabym, aby ktoś choć raz mnie wysłuchał. niestety ludzie nie potrafią docenić tego co mają. zawsze chcą więcej i więcej. nie potrafią lub nie chcą dostrzec chwil kiedy wypadałoby im stanąć po drugiej stronie medalu i ofiarować swą pomoc. i właśnie to dobija mnie w nich najbardziej.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
