|
" umierałam zbyt wiele razy.
wierząc i czekając.
czekając w pokoju.
patrząc na popękany sufit.
czekając na telefon, list,
pukanie do drzwi, jakikolwiek odgłos...
doprowadzona do obłędu."
|
|
|
Najbardziej nie boli to, że nie widuję się z Tobą codziennie. Największego bólu nie sprawia mi również brak rozmów telefonicznych i tych na gg. Najbardziej nie boli mnie też brak Twoich pocieszających rad i brak możliwości udzielania ich Tobie. Nawet powoli przestaje boleć tęsknota. Największy ból zadaje mi to, że powierzając Ci moje sprawy i tajemnice została tam w Tobie jakaś cząstka mnie, która uparcie chcę się połączyć z resztą, ale nie może, po prostu nie daje rady./
enndorfine
|
|
|
I'm so fucking scared of getting hurt again
|
|
|
wiedziałaś, że upadnę i w końcu stracę rozum
|
|
|
Nie widzisz nic, kiedy tak patrzysz mi w twarz, nie czytasz z moich oczu
|
|
|
Nie ma nas pewnie ciężko to przeżyć,
nie ma szans, by to mogło się zmienić...
|
|
|
nie ma nas, trochę ciężko uwierzyć,
bo łatwo coś stracić a trudniej docenić..
|
|
|
We're never going to be as young as we are tonight
|
|
|
If I asked you not to go, would you stay?
|
|
|
What am I supposed to say when I'm all choked up and you're okay.
|
|
|
Don’t be afraid of change, you may lose out on something good, but you might gain something even BETTER
|
|
|
|