 |
|
Ujął siebie jako 'most' zbudowany ze spróchniałych desek, którego nikt nigdy nie przeszedł. Most - dobrze - można próbować go przejść, ale myślę ze jak się spadnie, lub ''pęknie deska'' to zaboli...wpadnie się do wody i ta kąpiel nie będzie przyjemna. Pytanie brzmi : Czy umiesz pływać? bo jedni wpadając wrócą na brzeg, inni się utopią, a jeszcze inni będą w tym dryfować bardzo długo...
|
|
 |
|
Każda sekunda spędzona w tym miejscu jest dla mnie jak powolne umieranie. Rozklejam się widząc wszystkie miejsca, z którymi łączą mnie setki najpiękniejszych wspomnień. Moim ratunkiem jest wiara, że za malutki roczek wyjadę stąd najdalej jak będę wstanie i zapomnę o przeszłości, o nim, o człowieku, dla którego poświęciłam wszystko, któremu oddałam każdy gram mojego szczęścia, któremu ofiarowałam każdą łzę.
|
|
|
|
Codziennie zastanawiam się gdzie zgubiłam moje serce, kto uderzył je tak mocno, że wypadło z mojej kieszonki umieszczonej w klatce piersiowej i uciekło zostawiając po sobie niesamowita pustkę.
|
|
|
|
Chyba najbardziej boli mnie Twoje niezdecydowanie. Często spoglądam na Ciebie z daleka, widzę przez okno jak śmiejesz się z chłopakami i pewnie jesteście pod wpływem najróżniejszych specyfików, o których nawet nie mam i nie chcę mieć pojęcia. Powtarzasz mi jak mantrę, że kochasz i wrócisz tutaj w odpowiednim momencie, nie zastanawiając się czy mam jakąkolwiek siłę na czekanie. Próbujesz być zimny jak lód, ale kiedy słyszysz nerwowe pukania mojego serca rozklejasz się jak ja widząc szczeniaczka w parku. Zdajesz sobie sprawę, iż potrzebuję Cię w każdej sekundzie mojej egzystencji, bezinteresownie i z całą odpowiedzialnością. Szkoda, że nie jesteś na mnie gotowy.
|
|
 |
|
spytałam go w esie, czy przemyślał sprawę. odpisał, że przemyślał, a kiedy spytałam go co postanowił, napisał, że nie będziemy o tym w esach pisać, tylko w tygodniu się spotkamy i pogadamy. tak mnie to dotknęło, bo chyba zdałam sobie sprawę z tego, że On mnie naprawdę już nie chce, że się popłakałam. normalnie w świecie po ponad siedmiu miesiącach płakałam - i to przez człowieka, którego cholernie mocno kocham !!! ;< // n_e
|
|
 mya dodał komentarz: do wpisu |
18 maja 2013 |
|
|
Prawdziwa przyjaźń przetrwa wszystko, jeśli grasz w tą grę, musisz grać czysto!
|
|
| mya dodał komentarz: do wpisu |
18 maja 2013 |
|
|
a Ty zamiast odpowiedzieć mi na pytanie, ściemniasz, że idziesz spać. zauważyłam, że boisz się mi powiedzieć prawdę. dobra. zrozumiałam. wolę być sama całe życie, niż słyszeć od Ciebie puste, nic dla Ciebie nie znaczące 'kocham cię'. dziękuje. miło było. // n_e
|
|
|
|
wkurzają mnie już młode dziewczynki, które twierdzą, że ich życie jest do dupy, bo grzywka im się źle ułożyła. myślą, że świat się zaczyna i kończy na nich, a w ogóle nie dostrzegają tego, że ludzie mają prawdziwe życiowe problemy. żałosne jest to co się tutaj teraz dzieje. // n_e
|
|
 |
|
Mamo. Patrzę w lustro i widzę jak dorosłem. Zamykam oczy i widzę jak ubrany w mały garniaczek stałem przed lustrem z Tobą. Trzymałaś mnie za ramię i wzruszona mówiłaś, że wyrosłem Ci na mądrego chłopca. Miałem chwilę potem odebrać nagrodę za wygrany konkurs, konkurs, który wygrałem dla Ciebie, jak każdy inny. Otwieram oczy, dziś Ciebie nie ma. Dziś też mam garnitur, ale urosłem, mam zarost i przybyło mi trochę muskulatury. Nie uśmiecham się już jak wtedy i nie mam tej dłoni, tak ważnej. Nie wiem czy dziś jesteś wzruszona i dumna. Nie wiem czy wg Ciebie teraz wyrosłem na mądrego faceta. Wiem tylko tyle, że bardzo Cię kocham i tęsknię. Tęsknię tak, że co sekundę pęka mi serce, coraz bardziej, coraz mocniej, coraz boleśniej. Z przepaści, które tworzą się w sercu sączy się krew i ma upływ we łzach na policzkach. Muszę być twardy jak chuj. Muszę stać twardo i nie upadać, żeby nie zawieźć.Wycieram oznaki zwątpienia z policzek i kroczę dalej, choć może następny krok będzie skokiem w przepaść.
|
|
|
|
Obecnie, największą sztuką jest zamknięcie powiek bez strachu, że znowu spotkam Cię w śnie, tak idealnego i spokojnego z błogim uśmiechem, który kiedyś ofiarowałeś mi każdego niedzielnego poranka, gdy pełna spokoju budziłam się w Twoich ramionach. Bliska relacja z przeszłością jest trudna, wiesz. Czuję delikatne pocałunki, słyszę ukochany tembr głosu, jestem kupiona. Z letargu wyrywa mnie budzik, który jak zabójca odbiera mi Ciebie na całą wieczność. Wstaję i w pośpiechu biorę zimny prysznic zmywający ze mnie wszelkie uczucia, wraz z makijażem nakładam maskę złożoną z najcudowniejszych uśmiechów, którymi czaruję innych mężczyzn ze świadomością, iż żaden nie będzie mi tak bliski jak Ty.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
