 |
nigdy nie przytulaj obojętnością.
|
|
 |
Izoluję się. Nie chcę nikogo, z nikim i nigdzie być. Chcę sama trwać, przemijać. Należę do tych nieporadnych na początku, robię to, czego zazwyczaj nie robię. Odpycham ludzi. To znak, że muszę się izolować. Koniec życia, początek symulowania. i promise. /....39
|
|
 |
siedzę i stukam w klawiaturę, a powinnam siedzieć na Twoich kolanach, grać z Tobą, zrobić Ci ciasto, tym razem bez jagód, już wiem, że ich nie lubisz, dotykać Twojej twarzy, całować Cię w usta, czytać Twoje wiadomości, śmiać się. Co jest ?
|
|
 |
nie mogę znieść tej obojętności.
|
|
 |
Zakochiwałam się w czarujących łajdakach. Adorowałam niewłaściwych mężczyzn z niewłaściwych powodów. Sama jestem sobie winna. Cierpię na niesforność serca i nieznośne napady lekkomyślności. Jeśli idzie o samokontrolę, mam luki u podstaw.
|
|
 |
poczekam, aż zatęsknisz, wtedy powiem ci spierdalaj.
|
|
 |
Jego brązowe oczy nic się nie zmieniły. Jego spojrzenie jest wciąż takie same. Uśmiech taki cudowny, piękny jaki był. Głos wciąż ten sam, nic się w Nim nie zmieniło. Postawa ciała wciąż ta sama, umięśniona, jedynie Jego serce troszkę zranione, porzucone. Ale przecież to naprawię. Chociaż teraz mam szansę, na to na co kiedyś moglam tylko pomarzyć.
|
|
 |
nie wiem jak Cię traktować, jako swój błąd, porażkę? a może jako swój sukces i cudowną przygodę?
|
|
 |
Zanim zaczniesz pytać mnie dlaczego nie, dlaczego Cię odrzucam, nie doceniam Twoich wszelkich starań, nie działają na mnie te standardowe bajery - idź do Niego i podziękuj lub wyklnij, wedle upodobania, bo to zasługi tylko Jego osoby. Przy tym nie próbuj zapomnieć, że ten człowiek dał mi w życiu najwięcej szczęścia.
|
|
 |
Dlaczego właściwie w tym trwam? Dlaczego zgadzam się na nasze rozmowy, spotkania, jego jednoznaczną obecność w moim życiu, mimo związku z nią? Z założenia akceptuję tamtą relację, wpisują ją w rzeczywistość, a mimo to - nie usuwam się? W Twoim mniemaniu jestem zabawką, alternatywą na kolejne wieczory, którą wykorzystuje jako odskok od codzienności? On nie jest automatem, ma uczucia, ma ich cały wachlarz i daje mi ich smakować. Statusy, obraz sprzedawany znajomym i rodzinie to jedno. Drugie to serce w którym ja jestem priorytetem.
|
|
|
|