 |
|
jeśli raz wybierzesz złą drogę, już nikt i nic nie pomoże.
|
|
|
|
Chciałabym Cię jutro zobaczyć. Nawet jeśli trwałoby to tylko sekundę.
|
|
|
|
Wciąż była zakochana, może nawet jeszcze bardziej. Mimo że wszystko pogrzebała, serce nie umiało zrezygnować z uczucia i ukryło je głęboko. Wbrew sobie była skazana na to, by kochać już na zawsze.
|
|
 |
|
Wróć już. Już zrozumiałam, wycierpiałam,
wypłakałam, poniosłam karę.
Wróć już.
|
|
|
|
Nie mów już do mnie, nie przepraszaj i nie tłumacz niczego. Nie mamy już o czym rozmawiać i nieważne co byś zrobił, powrotów nie będzie. Jesteś pieprzonym egoistą, bo ja poświęciłam Ci tak wiele, a w zamian dostałam Twoją obojętność i nawet nie potrafiłeś wprost przyznać się,że spierdoliłeś. To koniec. To koniec kolego, bo nazywanie Cię przyjacielem byłoby dla mnie obelgą.
|
|
|
|
Czasem danie komuś drugiej szansy jest jak danie mu drugiej kuli, bo nie trafił Cię za pierwszym razem.
|
|
|
|
Nie dawaj żadnemu chłopakowi drugiej szansy. Jeśli raz spieprzył to spieprzy jeszcze coś niejednokrotnie.
|
|
|
|
Wiesz dlaczego nigdy nie zapomnimy? Bo jesteśmy dla siebie jak klasyka gatunku. Jesteśmy tym wszystkim, co kochamy i lubimy. Stworzyliśmy siebie nawzajem. Wchłonąłeś mnie, a ja Ciebie. Jesteś mną i ja jestem tobą. Nigdy się tego nie pozbędziemy. Możemy jedynie ciężko pracować w ciągu dnia, wieczorem biegać żeby nie zostać sam na sam ze swoim sercem, a później możemy iść spać. Położyć się z nadzieją, że jutro spotkamy kogoś kto będzie uosabiał mnie i ciebie jednocześnie. Inaczej wszystko będzie nam nas przypominać. Byle nie myśleć. Byle nie mieć czasu myśleć. To niszczy.
|
|
|
|
Ciekawe czy kolejny raz upijając się do nieprzytomności pomyślał o mnie. O tym jak bardzo tego nie lubię. O tym, że prosiłam by tego nie robił.
|
|
|
|
I znów to samo. Już myślałam, że jest dobrze. Starałam się uśmiechać, cieszyć życiem, uciekać od wspomnień. Ale prawda jest taka, że nie da się po prostu ot tak zapomnieć. Wszystko wraca do nas z jeszcze większą siłą, właśnie kiedy próbujemy jak najbardziej się od tego oddalić. Wszystko tak strasznie boli. Chciałam, żeby już naprawdę było dobrze. Nie wiem, może umysł, blizny i rany nie pozwalają mi na to. I choć nie mogę być szczęśliwa nadal będę utrzymywać sztuczny uśmiech na twarzy, bo kogo obchodzi to, że ja cierpię, nie chcę być dla nikogo tylko dodatkowym problemem.
|
|
|
|
Także tej nocy nie mogę spać. Chętnie zadzwoniłabym do niego, ale na pewno śpi. Znów kładę się na kanapie. Podśpiewuję sobie piosenkę, jedną z moich ulubionych, robię to żeby czymkolwiek zająć umysł, ale tym razem nie jestem w stanie przestać myśleć.
|
|
|
|
Czasami drogi dwoje ludzi się rozchodzą, ale nie rozchodzą się ich serca. Błądzą bez siebie, próbują budować życie na nowo i zapełniają powstałą pustkę w klatce piersiowej znajomościami bez przyszłości. Może czasami nawet na kimś im zależy, ale w nocy, kiedy są szczerzy sami ze sobą dochodzą do wniosku, że to nie obok tej osoby chcą się budzić do końca swojego życia. Czasami ich wędrówka trwa kilka tygodni, miesięcy, a nawet lat, ale nie bój się. Jeśli to będzie Wam pisane, to w którymś momencie, tym najmniej spodziewanym, Wasze drogi znowu się zejdą i wtedy zrozumiesz, że masz już wszystko, bo odzyskałeś swoje serce.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
