| 
                                                                            
                                                                                            
                                                
                                                
                                                                                                                            
                                            
                                        
                                        
                                                                                        
                                                
                                                    
                    
    
    
             
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | już oddech jest coraz bliżej. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | kiedy mówisz do mnie "słońce" traktuję to co nieco opacznie, ty jesteś jednym, a ja drugim końcem - daleko nam do siebie strasznie. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | a ty nie daj sobie wmówić,że fikcja jest prawdą! |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | (...) a marzenia? MARZENIA SĄ CUDOWNE! |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | nie krzyczysz, nie płaczesz, nie trzaskasz drzwiami, nawet nie przewracasz oczami |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | kto temu wszystkiemu winien? no kto, Jak nie ja? |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | ty i ja i zawsze jeszcze ktoś. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | od kiedy ropą goją się rany. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | czy nie czujesz,że jakoś tak do siebie bliżej nam? jakoś tak |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | ciało i rozum w permanentnej niezgodzie, wiecznie przeciwko sobie, wiecznie jak armie wrogie. |  |  |  |