 |
|
Największą wartość mają te rozmowy, przy których łzy tańczą na rzęsach. One są z serca, one oddają cząstkę Nas samych komuś innemu, bezpowrotnie. /esperer
|
|
|
|
Przypomniałam sobie o nim w najmniej spodziewanym momencie. Nagle zapomniałam jak się oddycha, jak mówi, jak patrzy na świat.Moje oczy momentalnie stanęły za zaszkloną bramą, a dłonie drżały nienaturalnie. Ja już nie wymieniałam płynnie powietrza, ja rzęziłam jak stary samochód walcząc o każdą dawkę tlenu. Pierwsza łza, za nią kolejne i poczułam delikatne szarpnięcie za ramię i ciepły, męski głos.-Kochanie, wszystko dobrze?- Podniosłam głowę i zlustrowałam wzrokiem tego chłopaka. Nazywałam go swoim facetem, mówiłam,że kocham, że z nim, że bez niego nie potrafię. Kłamałam. Otarłam wierzchem dłoni policzki i uniosłam jeden kącik ust.-Tak się właśnie objawia szczęśliwa miłość. Kocham cię tak mocno, że aż wylewa się ze mnie w postaci żałosnych łez.-Wyobraziłam sobie, że to tamten, że przede mną stoi ktoś zupełnie inny, a usta,które właśnie mnie całują smakują nikotyną, smakują przeszłością. /esperer
|
|
|
|
Chyba troszkę umarłam, chyba troszkę boli mnie życie, chyba troszkę brakuję mi Ciebie. /esperer
|
|
|
|
Czuję się brudna. Brudna Tobą, wspomnieniami i tą miłością. /esperer
|
|
|
|
nie mam figury modelki, a mojej szafy nie wypełniają pary zajebistych szpilek. Nie robię sobie twórczych zdjęć i nie przyciągam grona wielbicieli.Właściwie to jestem obrzydliwie zwyczajna, a w całym moim życiu jedyną niezwykłością jest to, że pomimo upływu czasu kocham tak samo. /esperer
|
|
|
|
mężczyźni kierują się zasadą PRSŻ- Poznać, Rozkochać, Spierdolić Życie./esperer
|
|
|
|
Przyznam ci się do czegoś. Mam jeszcze jego jedno zdjęcie. Nieco wyblakłe, pomięte od moich częstych pocałunków papieru i łez,które na niego upadły. Jednak nie potrafię pozbyć się go całkowicie z mojego życia, to tak jakbym trochę umarła. Trochę bardzo, bo nie pamiętam jak mogłam oddychać zanim go poznałam, więc teraz gubię się nawet w mruganiu gdy odszedł. Każdej nocy walczę z pragnieniem zakończenia tej egzystencji, ale wiem, że to byłby największy egoizm na świecie, bo podobno są jeszcze osoby,które mnie kochają. Sama nie wytrzymuję własnego obłędu, wypalam całą mnie, zabijam się. Błagam weźcie mnie stąd, uwolnijcie mnie od własnej mnie, bo czuję, że niedługo ciało fizycznie tego nie wytrzyma. Umrę z wydrapanym na sercu Twoim imieniem, umrę z bólem na ustach. Zobaczysz, umrę ci, a mimo to każdego dnia wypiję z Tobą poranną kawę, zjem obiad i przygotuję kolację, tyle, że będę martwa, bez Niego, bez serca, bez emocji. Obojętny ludzik. /esperer
|
|
 |
 |
Myślała szmata, że jest jedwabiem.
|
|
|
|
pierdolę z całego serca tych,którzy przyszli, pobudzili do życia i zostawili. pierdolę z całego serca te fałszywe mordy, bo których sprzątam do teraz, bo jedyne co im wyszło to zrobienie burdelu w moim życiu. pierdolę Was z całego serca i dla Waszej wiadomości radzę sobie świetnie. /esperer
|
|
|
|
cześć. Jestem idiotką i chuj ci do tego. /esperer
|
|
|
|
[cz.2] Jestem na Ciebie troszkę zła, ale chyba nie będziesz długo siedział w tym niebie, prawda? Wróć już, bo nudno tutaj strasznie i tak smutno. Już nie lubię jej pokoju, jest ciemny, wilgotny od łez, a powietrze jest tak ciężkie, boję się go, a ona ciągle w nim siedzi. Wróć i ją weź na spacer jak dawniej, bo myślę,że to już przestało być śmieszne, to Twoje całe zniknięcie chociaż mamusia kiedyś wykrzyczała, że nienawidzi cię za to co zrobiłeś jej córce, ale potem zaczęła płakać i przepraszać wszystkich. Nie rozumiem dorosłych. Tak myślę, że w niebie musi być ci fajnie skoro tyle z niego nie wracasz, kupiłam ci bilet, wsadzam go do koperty, bo pomyślałam,że możesz nie mieć pieniążków. Kochamy Cię tutaj wszyscy i nie gniewaj się już, że czasami tatuś nazywał cię ćpunem, on teraz żałuję. Twoja dziewczyna z tej miłości ma Twoje imię wydrapane na rękach, ale mi się nie podoba ta nowa moda. Czekamy tutaj na Ciebie, nie uwierzę, że kochasz bardziej niebo niż moją siostrę. /esperer
|
|
|
|
[cz.1] Mamusia i tatuś mówili, że na pewno poszedłeś do nieba, ale nie wiem czy im wierzyć. Jestem już całkiem duża, sam mówiłeś,że sześć lat to już nie byle co ,a więc mogę im wierzyć? Pamiętam przecież jak czasami kazali mi iść do pokoju, bo przychodziłeś do mojej siostry w naprawdę bardzo złym stanie, ale ja wiem, że to nie jakieś narkotyki. Nigdy byś mnie nie okłamał, prawda? A ty mówiłeś,że to po prostu zmęczenia. Próbowałam im to tłumaczyć, ale oni nie wierzyli, patrzyli na mnie jak na niemądrą dziewczynkę,a ja nie miałam siły im tego tłumaczyć. Chyba pusto tutaj bez Ciebie, zwłaszcza jej. Wiesz, że prawie w ogóle nie wychodzi z pokoju? Czasami nocą słyszę jak płaczę, krzyczy, ale mamusia mówi, że to minie. Boję się,że będzie już tak zawsze, a kiedyś podsłuchałam jak rodzice mówili, że ich córka umiera na ich oczach. Ja nie umieram na pewno, a ona? Gdy ją widzę jest tak strasznie smutna, a oczy są duże, odbija się w nich cały strach i ból./esperer
|
|
|
|
Dodaj komentarz
