 |
|
Odejdź nim zdążę popełnić błąd mojego życia. Odejdź nim kolejny raz nieświadomie Cię pokocham. | unvai
|
|
|
|
Patrzymy na nich, jednak widzimy całkiem innych facetów, widzimy ich takich, jakbyśmy chcieli by byli. | unvai
|
|
|
|
Jest taki rodzaj zaufania, gdy ufasz, nawet jeśli pojawiło się mnóstwo powodów, by tego nie robić. Z przekonaniem możemy nazwać to "chorą miłością" | unvai
|
|
|
|
Irytujące, że potrafię pomóc innym, a własnych problemów nie umiem rozwiązać. | unvai
|
|
 |
|
Dziś tym co mówili "gimnazjum zmienia człowieka" przyznaje rację...
|
|
|
|
a gdy będę chciała pocierpieć na pewno zadzwonię do Ciebie .
|
|
|
|
Na zewnatrz uśmiechnięta, wewnątrz zamarznięta.
|
|
|
|
- Nie zapomniałam do dziś. Początkowo nie chciałam tej pamięci, nienawidziłam jej, chciałam ją zniszczyć, zabić, pogrzebać, z czasem jednak przyzwyczaiłam się do niej, a ostatecznie chyba nawet pokochałam. Ale to wcale nie znaczy, że przestała boleć. Najbardziej boli przed drobiazgi: gdy dobiegają mnie dźwięki piosenki, którą razem słuchaliśmy, gdy ktoś wymieni tytuł filmu, o którym rozmawialiśmy, gdy poczuję zapach perfum, których używał, gdy gdzieś usłyszę jego imię, wciąż tak bliskie i ukochane..
|
|
|
|
jeśli tak ma wyglądać moje życie to już sama wogóle nie wiem co to szczęście . szczęście to pokój z czterema kątami ściany . ? z ciszą? z żalem , rozpaczą i wielkim bólem . ? może po prostu szczęście przeszło obok mnie, a ja go tak po prostu nie zdążyłam złapać . ? może i tak.
|
|
|
|
czy pamiętam cokolwiek z dnia pogrzebu . ? niewiele. płaczącą mamę, załamanego tatę i słowa małego kuzyna : ' mamo w tej skrzyni niosą skarb ? ' wskazującego na trumnę, którą nieśli Jego przyjaciele. tak, nieśli skarb - najcenniejszy w moim życiu ..
|
|
|
|
Nie mogę znieść myśli, że postępuję w taki sposób. Przecież oszukuje wszystkich wokół, okłamuje siebie i choć to całkiem nienormalne pogłębiam to.. Wpieprzam się bezsensownie coraz dalej. | unvai
|
|
|
|
Można milczeć i milczeniem kogoś zranić. | J. Twardowski
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
