 |
|
„Obserwował ją. Badał. Wiedział, że nigdy nie będzie miał ku temu lepszej okazji. Była piękna. Było to coś, co jej żywa inteligencja często przyćmiewała. I to piękna w bardzo kobiecy sposób. A jednak czegoś w niej brakowało - iskry, która zmieniłaby piękno w coś doprawdy nadzwyczajnego.”
|
|
|
|
„Jej pocałunek był niewinny, bezbronny. Była to tak czuła pieszczota, że między jednym wdechem a kolejnym uczyniła z niego niewolnika.”
|
|
|
|
„Unikał miłości. Utrata ukochanej osoby za bardzo bolała. O wiele prościej jest dawać i przyjmować przyjemność.”
|
|
|
|
„Kocham cię. - Jej serce otworzyło się tak szeroko, że myślała, iż pęknie. Tyle radości. Tyle miłości. I cień strachu. Bo teraz już wierzyła w niemożliwe.”
|
|
|
|
„Umarła, bo pękło jej serce. Niektórzy śmieją się z tego wyrażenia, dając dowód, że nie mają pojęcia o świecie. Codziennie ktoś umiera na złamane serce. Tak jest i tak będzie aż po kres czasu.”
|
|
|
|
„Chcemy mieć poczucie, że jesteśmy ważne. Że bez nas nie wyobrażacie sobie życia. Mieć przekonanie, że bez nas zginiecie, że bez nas umieracie z tęsknoty, gdy nas nie ma, i liczycie godziny do naszego powrotu. Jesteśmy wasze na zawsze, gdy sprawicie , że w to naprawdę uwierzymy .”
|
|
|
|
„Świat jest sceną, ale role źle są rozdane.”
|
|
|
|
„Więc kto jest większym pechowcem? Człowiek kochany, oddany pragnieniom własnego serca, który już zawsze musi się lękać utraty tej miłości, czy człowiek wolny, ze swą na nic nieliczącą wolnością, nagi i samotny, między armiami zniewolonych, zapełniającymi tę ziemię?”
|
|
|
|
„Tęsknię za tobą. Tęsknię. Tęsknię. Tęsknię. Przygotuj się, bo kiedy znowu się spotkamy, już nigdy cię nie opuszczę.”
|
|
|
|
„Życie dlatego jest okrutne, a jednocześnie wspaniałe, że współistnieje z pojęciem czasu nierozerwalnie. A on spokojnie zaciera nasze rany, nasze wspomnienia”
|
|
|
|
„Przyjacielu, kochać to czasownik. Miłość, uczucie, to owoc tego czasownika. Zatem kochaj ją. Służ jej. Poświęcej się. Współczuj. Doceniaj. Utwierdzaj ją. Czy jesteś gotów to robić?”
|
|
|
|
„Znacie to uczucie, kiedy trzeba podjąć życiową decyzję, ale nie ma się żadnej pewności, że postępuje się słusznie? Kiedy człowiek wybiera jedną z dróg, ale wciąż patrzy za siebie, na tę drugą, przekonany, że wybrał źle?”
|
|
|
|
Dodaj komentarz
