|
to nie jest takie proste
zapominać o ludziach.
|
|
|
pewnego popołudnia położyła się, cierpiąc z miłości tak, jak nigdy dotąd nie cierpiała.
|
|
|
strach jest jedyną ścianą, ścianą która blokuje nam przejście do naszego celu, do tego czego chcemy. nie bójmy się walczyć do końca, kto wie... może ta ściana jest z waty cukrowej?
|
|
|
dopiero na skrzyżowaniu zaczynasz zastanawiać się - dokąd idziesz.
|
|
|
czas zapomnieć, że był.
czas żyć życiem. nie nim
|
|
|
pragnę Twojego towarzystwa
zbyt mocno, by słuchać głosu rozsądku.
|
|
|
mam wrażenie,
że oprócz mnie każdy
wiedział, że kłamałeś.
|
|
|
więc płacz, płacz,
płacz tylko się nie poddawaj.
|
|
|
czułam w środku sztylet strachu, tak lodowaty, że na moment zapomniałam, jak się oddycha.
|
|
|
bo to na pewno nie jest czas by powiedzieć żegnaj!
|
|
|
z każdym uśmiechem przychodzi moja ironiczna rzeczywistość. nie widzisz mnie. nie widzisz...
|
|
|
|