 |
|
Nie potrzebuję hashtaga, statusu, wręczanej znienacka róży, częstych wypadów za miasto, na kolację lub do kina oraz ciągłego zapewniania mnie, że jestem ważna. Nie potrzebuję ani słów, ani całej listy dóbr materialnych. Chcę jedynie Twoich palców przesuwających się z samego rana po linii moich żeber i szeptu "wstawaj, moja piękna", nawet jeśli następne co powiesz to "głodny jestem".
|
|
 |
|
Chciałabym Ci wszystko powiedzieć, ale mnie o to nie pytasz.
|
|
|
|
Bez problemu rzucam hasłem "daj mi spokój", odwracam się na pięcie i znikam z życia tej czy innej osoby. Usuwam się, wyłączam, jakby przestaję istnieć. Dla siebie, bo się męczę. Dla niej - wiedząc, że jedyne co mogę dać to pasmo rozczarowań i bólu. Tylko z nim jest inaczej. Nie potrafię uciec. Chowam się w najbliższym kącie, jednocześnie licząc, że nagle mnie dostrzeże. Tak przeważnie jest. Napotyka się na mnie i wysyła uśmiech. Kilka sekund uniesionych do góry warg, które są dla mnie jak magnez. To ten cholerny krótki moment, przez który od lat wracam do niego co dzień.
|
|
|
|
Od ponad dwóch lat niezmiennie mam w sobie cząstkę, która należy do niego. "Cząstka" brzmi tu dość irracjonalnie, biorąc pod uwagę, że ten element mojej osoby potrafi przejąć kontrolę nad wszystkim. Dochodzi do głosu i w jednej chwili znikają myśli, czy warto, czy powinnam, czy mogę. Nagle bez zastanowienia pojawiam się u niego, a on całuje mnie zachłannie zaraz po tym jak przekroczę próg. Prowadzi mnie niecierpliwie do swojego pokoju, a tam koncentruje się już głównie na tym, by jak najszybciej ściągnąć ze mnie ubrania. Nic nie ma znaczenia - sumienie, jego wibrujący od przychodzącego połączenia telefon i zdjęcia jego kobiety na szafce. Zatapia się w moich wargach, przestając dostrzegać, iż jest cokolwiek innego na tym świecie.
|
|
 |
|
"Życie można przeżyć tylko na dwa sposoby: albo tak, jakby nic nie było cudem, albo tak, jakby cudem było wszystko."
|
|
 |
|
I czytam te wszystkie banalne cytaty o miłości, zakochaniu i takie tam. I wiesz co? Wszystkie pasują do Ciebie.
|
|
|
|
"Zakochałam się... na zawsze, na zabój, śmiertelnie. Na całe życie!"
|
|
|
|
Kobiety płaczą kiedy są nieszczęśliwe, bo cierpią, kobiety płaczą kiedy są szczęśliwe, bo boją się, że to szczęście może się skończyć. Kobiety płaczą, kiedy są zakochane, bo boją się zranienia. Kobiety płaczą, gdy nie kochają, bo boją się, że nigdy nie pokochają. Kobiety zawsze płaczą
|
|
|
|
Bo ja tak strasznie boję się, że coś mi Ciebie zabierze, że nieważne jak, po prostu znikniesz z mojego życia, gdyby tak było, ja znikłabym ze swojego.
|
|
|
|
A teraz każdy milimetr mojego ciała chce tyko Ciebie, każda jego komórka otwiera się na Twoje komórki, każda myśl w mojej głowie szepta Twoje imię, moje ciało uzależniło się od Twojego, bez Ciebie jestem na odwyku, a serce? serce otworzyło swoje drzwi szeroko wierząc ślepo i bezgranicznie. Tylko strach mimo wszystko pozostał, strach przed ponownym zatrzaśnięciem tych drzwi...
|
|
 |
|
Czasem, żeby zdarzyło się coś wspaniałego, potrzebujemy jedynie 20 sekund szalonej odwagi.
— lub mniej..
|
|
|
|
Na koniec dnia pozwól sobie odpocząć. Usiądź i pozwól by Twoja dusza delektowała się ciszą, w której objawia się Boża obecność.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
