 |
|
- No powiedz to ! Wykrzycz mi w twarz !
- No. Nie kocham Cię... - wyszeptał.
|
|
|
|
- Pogódź się z tym ! On nie wróci ! Pomyśl, że umarł !
- Nie mogę tak myśleć. Wtedy sama będę chciała umrzeć.
|
|
|
|
-Kocham Cię..
-a co robiłeś, gdy ja Ciebie kochałam ?!
|
|
|
|
I nie ukrywam, że ulegnę jeszcze raz i popełnię setny raz, to samo zło.
|
|
|
|
`Ty się tak ładnie uśmiechasz, jak na Niego patrzysz..`
|
|
|
|
Czy tylko ja mam tyle nadziei w tym wszystkim?
|
|
|
|
Ewa siedziała obok mnie, rysując na końcu zeszytu coś, co wyglądało na mały kalendarzyk. Każda jego cyfra była nakreślona bardzo starannie, mogłabym posunąć się nawet do stwierdzenia, że została wygrawerowana. Po chwili Ewa zaczęła zakreślać kilka z nich w kółeczka.
-Co robisz? ? Spytałam w końcu podglądając jej poczynania.
- Zaznaczam.
Coraz więcej cyferek znajdywało się w małych pętelkach, które oplatały je niczym girlandy. Ewa podniosła na mnie oczy i widząc moje pytające spojrzenie dodała:
- Zaznaczam jego milczenie....
Znów zerknęłam na kartkę jej zeszytu. Tylko jeden dzień nie był otoczony małym kółeczkiem. Teraz zrozumiałam. Ewa opuściła głowę i nie zważając na trwającą lekcję, zaczęła rysować kolejny kalendarzyk, by potem każdą z jego cyferek otoczyć pętelką...
|
|
|
|
-Mamo, co to właściwie jest miłość.?
- No to tak jakby Pan Chleb zakochał się w Pani Szynce.
Pan Chleb wiedział, ze gdy będzie razem z Panią Szynką, nie przeżyją długo.
Mimo to stworzyli wspaniałą parę.
Bo mocno się kochali
|
|
|
|
siedziała samotnie na klatce schodowej, czekała na Niego, tak Ona na Niego. Nie pojmowała tego, że Jego już nie ma.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
