 |
kinia10107.moblo.pl
Z czasem świat zaczął przybierać zwykłą szarą powłokę. Wszystko wokół było takie sztuczne. Wymuszany uśmiech powoli zanikał a oczy były wypełnione smutkiem. Cały sen
|
|
 |
|
Z czasem świat zaczął przybierać zwykłą, szarą powłokę. Wszystko wokół było takie sztuczne. Wymuszany uśmiech powoli zanikał, a oczy były wypełnione smutkiem. Cały sens życia nagle przestał istnieć, poszedł w niepamięć, jak gdyby nigdy nie było po co i dla kogo, jak gdyby zawsze było tak powszechnie i pusto.
|
|
|
|
Na to nie ma żadnych tabletek. Na to pomaga jedynie czas. Złamana dusza musi się zrosnąć, tak samo jak zrastają się połamane kości.
|
|
|
|
“W życiu każdej kobiety jest mężczyzna, o którym nigdy nie zapomni, a który nigdy nie był jej.”
|
|
|
|
Są tacy ludzie, dzięki którym chce się wstawać nawet wcześnie rano z łóżka, chce się skakać biegać, krzyczeć ze szczęścia i mówić "cześć" nieznajomym ludziom na ulicy. To osoby, które sprawiają, że świat idealizuje się i staje piękniejszy. To przyjaciele, którzy potrafią wywołać najwspanialszy uśmiech duszy.
|
|
|
|
Pewnej chłodnej nocy jej powieki zamknęły się na zawsze. Jej ciało, na którym znajdowały się ślady ostrego narzędzia zrobiło się zimne i drętwe. Zdjęcie, które nadal trzymała w ręku zasłaniały kleksy krwi, które wciąż się powiększały. Być może to jej dusza? Wykrwawiła się. Nie wytrzymała tego, była zbyt słaba by stale katować swoje serce. Bolała ją bezpowrotna przeszłość, bolała każda myśl, każde napomknięcie i prawda która utkwiła w niej głęboko niczym metalowy nabój. Z każdym dniem dobijało ją to coraz bardziej. Myślała, że nie ma już nic. Gdy ostrze dotknęło jej skóry docierając coraz to głębiej, dopiero teraz zdała sobie sprawę, że właśnie traci jedyną rzecz jaka jej została. Przed oczami przewinęły się wszystkie obrazy. Cierpienie ustało. Jej dusza odeszła, serce przestało bić, w jednej chwili zniknęła. Koniec. To ją zabiło.
|
|
|
|
Moje szczęście to Jego oczy. Jego niebieskie oczy, jak morze w którym można utonąć. To Jego dłonie, które wplecione w moje tworzą idealne połączenie. To Jego usta, których smak sprawia, że pragnę jeszcze. To Jego ciepłe serce, które bije w rytm mojego, Jego oddech, Jego powietrze, które ze mną dzieli. To On. 36 i 6 czystego szczęścia, które daje mi sobą każdego dnia.
|
|
|
|
Wokół tylko cisza i moje wątpliwości, czy naprawdę już przywykłem do jebanej samotności? Nie wiem, może dla mnie to jedyna droga, bo uczucia w moim ciele zamarzają tak jak woda. / B.r.o
|
|
|
|
Najbardziej boli szczerość. Prawda jest zbyt ciężka, by utrzymało ją ludzkie serce.
|
|
|
|
Kiedy przychodzi jesień umiera wszystko. Robi się szaro, ponuro i smutno. Tak samo jak z samotnością. Odkąd Cię nie ma zniknął cały optymizm, a moje życie zrobiło się ciemne, monotonne i puste. Wszystkie uczucia umierają przezornie, zupełnie jak natura.
|
|
|
|
"Kocham Cię!" - Krzyczał rozgoryczonym głosem. "Kocham Cię, słyszysz?! Proszę, proszę nie zostawiaj mnie." Padł na kolana dławiąc się gorzkimi łzami, które wylewał załamany. I pomyśleć, że dzień wcześniej dał jej do zrozumienia, że to koniec, że układa sobie życie z inną. Odrzucił ją, nie reagował gdy płakała i mówiła, że jest dla niej wszystkim, a teraz? Teraz po raz kolejny musiał patrzeć jak odchodzi. Nie mógł zrobić już prawie nic. Złożył trzęsące się ręce do modlitwy i zaczął prosić Boga. Po chwili usłyszał ciągły dźwięk urządzenia do którego była podłączona. Podstawowe funkcje życiowe ustały, serce przestało bić. Stracił ją. Tym razem na zawsze.
|
|
|
|
Zabił mnie słowami. Trafił nimi prosto w serce, przeszywając je na wskroś. Gorzka prawda uderzyła z podwójną siłą rozprzestrzeniając ból w całym jego wnętrzu. Poczułam jak się rozrywa, jak rozwala się na malutkie drobinki. Zrobił to bardzo dyskretnie, wystarczyło jedno zdanie.. Jedno pierdolone zdanie, by zniszczyć wszystko co nas łączyło.
|
|
|
|
Wczoraj widziałam Go po raz pierwszy od tamtego czasu. Minął mnie, wpatrując się jak w obrazek. Lekko przymrużał oczy, w które raziło słońce. Przeszedł obok i coś jakby poruszyło mnie w środku. W sercu znów ten sam ból zatrzymał rytm. Czułam jak razi mnie Jego spojrzenie, jak uderza Jego bliskość. Nie przypuszczałam, że tak bardzo zaboli. To było jak kilkusekundowa śmierć. Chwilowy nieogar uczuć, głębokie cierpienie duszy na Jego widok.
|
|
|
|
Dodaj komentarz