Kończę gimnazjum. I dopiero teraz widzę jak życie ucieka mi między palcami... Jak muszę opuścić moją kochaną szkołę w której się wychowałam. Z którą się zżyłam w której po raz pierwszy się zakochałam. W niej miałam upadki i wzloty. Tutaj nie raz płakałam na schodach. Tu zaczęło rozkwitać moje życie. Nie wiem co zrobię gdy będę musiała ją na zawsze opuścić. na pewno kiedyś tu wrócę!!! Wtedy będę już dorosła.. nie będzie mojej klasy. Dużo nauczycieli już tez odejdzie na emeryturę ale pozostaną piękne wspomnienia i przyjaciele od zawsze na zawsze pamiętajcie !! Bo ja pamiętam
|