 |
xfighter.moblo.pl
Ciężko zrozumieć że człowiek może się uzależnić od drugiego człowieka. Że się tęskni za jego widokiem za tym że idzie obok i przypadkowo swoją dłonią muska Twoją dłoń
|
|
 |
|
Ciężko zrozumieć, że człowiek może się uzależnić od drugiego człowieka. Że się tęskni za jego widokiem, za tym, że idzie obok i przypadkowo swoją dłonią muska Twoją dłoń, że się uśmiecha, żartuje i opowiada o sobie. Tęskni się za zapachem jego skóry, za tonem jego głosu...
|
|
|
|
Nigdy nie chciałam być najlepsza. Po prostu wystarczająca dla Ciebie.
|
|
|
|
Betonowe lasy mokną, wiatr wieje w okno. Siedzę w oknie i wdycham samotność.
|
|
|
|
Tak ciężko wymazać z pamięci kilka drobnych wspomnień, a co dopiero całą miłość...
|
|
|
|
To On jest ośrodkiem, wokół którego obraca się cała reszta.
|
|
|
|
Chciałam tylko mieć oczy szeroko otwarte, by móc zapamiętać każdą sekundę, widzieć mimikę Jego twarzy, dłonie, które chwytały moje włosy, usta, które mnie kąsały i całowały, żadnej gry wstępnej, żadnych pieszczot, żadnych wymysłów, tylko On we mnie, a ja w Jego duszy.
|
|
|
|
Miejsce po miejscu poznawałam Jego skórę, jej szorstkość, twardość. Palcami przesuwałam po wnętrzu ręki, po zagłębieniach linii papilarnych. Dotknęłam blizny i prześledziłam jej kształt aż do miejsca, w którym kryła się w rękawie swetra. Wtedy wycofałam się do początku: Jego palce, moje palce, Jego dotyk, mój dotyk.
|
|
|
|
Kocham Go to jedyna osoba jedyny człowiek, jakiego znam, którego mogłabym kochać nie tylko jako mężczyznę pociągającego mnie tak, że aż tracę zmysły.
|
|
|
|
Myślę, że miłość jest wtedy, gdy zobaczymy w drugim człowieku to, czego nie powinno się zobaczyć. I to zaakceptujemy.
|
|
|
|
Dopełniamy siebie tak idealnie, że gdyby Ciebie zabrakło, nie potrafiłabym radzić sobie sama. Tworzymy całość, której konstrukcję może zburzyć brak drugiego elementu. Tak wiem to takie pospolite, zwyczajne porównanie, ale jesteśmy jak to jabłko, które nadgryzione już nigdy nie będzie wyglądać tak samo.
|
|
|
|
„Każdego ranka otrzymujesz dwadzieścia cztery złote godziny. To jedna z niewielu rzeczy na świecie, które dostaje się za darmo. Za wszystkie pieniądze świata nie można kupić ani jednej dodatkowej godziny. Co zrobisz z bezcennym skarbem? Pamiętaj, że musisz go wykorzystać, bo dostajesz go tylko raz. Jeśli zmarnujesz te dwadzieścia cztery godziny, nic i nikt nie odda ci ich z powrotem.”
|
|
|
|
Wiesz, temu jednemu mężczyźnie chciałabym dać, tak zwyczajnie, tak najzwyczajniej w świecie - jak podarek imieninowy czy urodzinowy - całe moje życie. Bez reszty. Chciałabym być z nim i podróżować z nim, i czekać na niego wtedy, kiedy nie mógłby mnie ze sobą zabierać. Chciałabym dla niego utrzymywać dom w czystości i robić zapasy na zimę, kompoty, konfitury, marynować grzyby, kwasić ogórki, butelkować szczaw, pomidory, kisić kapustę i inne wspaniałości. Chciałabym mu zrobić na drutach albo na szydełku długi długi ciepły szalik i ciepły sweter, i ciepłe rękawiczki, i ciepłą czapkę, i bardzo ciepłe skarpety, i w ogóle. Bo to tak jest, że dla siebie, owszem, można coś tam zrobić, ale dla drugiego człowieka to już można coś niesamowicie pięknego zrobić, wszystko. Wszystko.
|
|
|
|
Dodaj komentarz