|
walktohappiness.moblo.pl
Nie wiem czy chcę żeby ludzie wiedzieli że ja tak bardzo czuję. Nie chcę ludziom pokazywać że się czasami boję że mam swoje strachy słabości bo mogą powiedzieć –
|
|
|
Nie wiem, czy chcę, żeby ludzie wiedzieli, że ja tak bardzo czuję. Nie chcę ludziom pokazywać, że się czasami boję, że mam swoje strachy, słabości, bo mogą powiedzieć – aha, to ty jesteś zwyczajna... I machną na mnie ręką. Więc czasami lepiej nie mówić – niech sobie myślą że jestem „stalową damą”. Najważniejsze, żeby przed sobą nie udawać.
|
|
|
Bunt wynika z tego, że nie znasz życia. buntujesz się przeciwko temu, co zauważasz i czego nie potrafisz zrozumieć. Kiedy zaczynasz Wszystko rozumieć, mówisz: „Aha!” i masz siedemdziesiąt lat. Nie chcę dożyć momentu, kiedy w moim życiu wszystko będzie jasne.
|
|
|
Zapominam coraz częściej co jadłem i czytałem.
Nie wiem czy kocham, czy kiedyś kochałem.
Zapominam. zapomniałem. kocham czy kochałem?
|
|
|
Wszyscy pójdziemy do nieba.
Wszyscy pójdziemy do piekła.
Przeszłość kończy się teraz.
A przyszłość zaczyna się teraz.
|
|
|
Zobacz sam jaka ona jest sama. Zobacz sama jaki on jest sam. Zobacz sam jaki jesteś sam.
|
|
|
Ważne jest czy kogoś kochasz.
Ważne jest czy kochasz siebie.
Ważne jest czy mówisz prawdę.
Czy nikt nie płacze przez ciebie ..
|
|
|
Z życia nie da się zrobić niczego sensownego, takie już jest i nie ma dla człowieka ratunku.
|
|
|
Wszystkiego można się nauczyć, tylko kochania nie. To musi być spontaniczne, inaczej – wysiadka.
|
|
|
Nieoczekiwanie mogą splatać się wspomnienia, jak jedno z drugiego znienacka może się wywodzić. Nigdy nie wiadomo, co i kiedy może się człowiekowi przypomnieć.
|
|
|
Czasami z ludźmi nie warto dyskutować, nie warto im tłumaczyć, jedyne co warto, to zostawić ich i odejść. Osamotnienie jest jedną z najcięższych kar, na które człowiek może skazać człowieka.
|
|
|
Ludzie są jak wiatr. Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakieś drzewa po huraganie. A inni wieją jak trzeba. Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować. I po tych zostaje piękno naszego świata…
|
|
|
Ja wiem, już nie mam pięciu lat,
że nic nie będzie wiecznie trwać.
|
|
|
|