 |
|
Daniel ---------> jedyny mężczyzna wart mojego uśmiechu.
|
|
|
|
Mam cholerną ochotę Cię przytulić. Tutaj, teraz, zaraz, już.
|
|
|
|
kocham Cię, kocham Cię każdym kawałkiem mojej wyobraźni, połową mojego uśmiechu i każdą łzą, skarbie ♥
|
|
|
|
spojrzał na nią. a w jej serduszko pojawiło się takie milutkie ciepełko, zakochała się ♥
|
|
|
|
Lubię słowa, twoje słowa. Uwielbiam kiedy je wypowiadasz, w ten Twój romantyczny sposób. Najbardziej przepadam za chwilą kiedy mówisz "kocham" akcentując każdą sylabę, bo zawsze po "kocham" jest to króciutkie "Cię" , zaimek, który zawsze podkreślasz, abym czuła, że jestem najważniejsza. by Daniel
|
|
|
|
Każda sekunda z Tobą, jest sekundą unoszącą mnie do nieba.
|
|
|
|
Wiesz czemu Bóg nie zna moich pragnień?
Zamiast o nie, co dzień modle się o Twoje zdrowie
|
|
|
|
Uwielbiam Cię. Uwielbiam Twój zapach. Uwielbiam siadać Ci na kolanach i patrzeć Ci w oczy. Uwielbiam być szczęśliwa.
|
|
|
|
Powiedz mi jeszcze. Co tam, u Ciebie, opowiedz dokładnie, ze szczegółami. Bo tęsknię.
|
|
|
|
- Jak to? - Przy każdym twoim "hej, cześć czy siema" musiałem powstrzymywać się żeby nie podejść i cie nie przytulić. Wyglądałaś na naprawdę radosną, myślałem, że znalazłaś swoje szczęście. - Radość i szczęscie to dwie różne rzeczy, a moim szczęściem na zawsze jesteś ty, zapamiętaj to sobie. - Cały czas mam nadzieję, że jeszcze kiedyś nam się uda, bo przecież "prawdziwa miłość przetrwa wszystko" jak kiedyś mówiłaś. -Kocham Cię. - powiedziała cicho. - Kocham Cię Kamil rozumiesz?! -musiała podnieść głos żeby do niego dotarło. Po raz kolejny go zamurowało. - A ja myślałem, że... myślałem, że masz kogoś. -Tak, mam ale to ciebie kocham najbardziej na świecie i nie wyobrażam sobie dalszego życia bez ciebie. - Jak myślisz, istnieje jeszcze możliwość żebyśmy byli razem? - Musimy spróbować. Jestem pewna, że tym razem nic nie stanie nam na drodze. - Kocham Cię. Nawet nie wiesz jak bardzo. -Zawsze wierzyłam, że prawdziwa miłość przetrwa wszystko
|
|
|
|
Kiedy zaczęłaś mnie unikać pomyślałem, że masz kogoś. Myślałem , że to Paweł ten twój przyjaciel, o którym tak dużo opowiadałaś. Pogubiłem się.- zauważyła, że próbuje się nie rozpłakać. - Myślałem, że tak będzie łatwiej dla ciebie... dla mnie. Dla nas. Jednak potem było jeszcze trudniej. - Tak masz racje nie było łatwo. Przepraszam ale nie mogłam nikomu powiedzieć o tym raku to była prośba pani Magdy. Tak bardzo starałam sie żyby to nie wpłynęło na nasz związek ale coś zaczęło sie psuć. Straciłam kontrolę nad tym co sie wokól dzieje. Ale nic nie usprawiedliwia tego, że gdy najbardziej cię potrzebowałam ty poprostu odszedłeś bo nie radziłeś sobie z sytuacją. - Nie zauważyli nawet kiedy siedzieli na ławce wtuleni w siebie. - Beata co sie stało z taka doskonałą para jak my? Jak mogliśmy dopuścić do tego, aby taki niezniszczalny związek się rozpadł? - Przepraszam ,to moja wina. - Nie przepraszaj, oboje jestesmy winni. Wiesz, że nie mogę o tobie zapmnieć?
|
|
|
|
Ja cię okłamałam? A kto obiecywał, że nigdy nie zostawi, nie będzie potrafił żyć z nikim innym? No kto?! Ty już po 3 dniach miałeś dziewczynę! Po trzech dniach! Wiesz jak ja się wtedy czułam? - Krzyczała ze łzami w oczach. -A wiesz jak ja się czułem wiedząc, że własna dziewczyna mnie okłamuje? Dlaczego nie powiedziałaś mi wtedy, że jego mama ma raka? Przestałaś mi ufać czy co? Przecież wiesz, że bym pomógł. Kiedy pytałem co się dzieje zawsze odpowiadałaś "Nic takiego to tylko migrena". Tylko, że ta twoja "migrena" ciągnęła się już kilka miesięcy. Jak myślisz, jak ja się wtedy czułem jako twój chłopak i jako przyjaciel, który nie wie co sie z toba dzieje. Czułem sie zbędny, bez użyteczny. Poznałem Marysię. Była zupełnie inna niż ty. Dużo opowiadałem jej o nas, radziła mi żebym walczył do końca o twoją miłość. Walczyłem ale naprawde nie miałem już siły na coś co wogóle nie przynosiło skutku. Bardzo mi wtedy pomogła, tylko tyle, nie byliśmy nigdy razem.
|
|
|
|
Dodaj komentarz