 |
trail_of_tears.moblo.pl
Chciałabym się z kimś spotkać. Usiąść i zacząć opowiadać bez granic i bez barier. Wspominać. Wrócić do tamtych czasów przypomnieć sobie wszystko od nowa...
|
|
 |
Chciałabym się z kimś spotkać.
Usiąść i zacząć opowiadać- bez granic i bez barier.
Wspominać. Wrócić do tamtych czasów,
przypomnieć sobie wszystko od nowa...
|
|
 |
Mój głos czasami bywa obcy, ludzie różnie reagują na samotność,
chciałabym do Ciebie zadzwonić, powiedzieć tak po prostu, że tęsknię.
Nie wiem, czy to coś znaczy, nigdy nie chciałam niczego Ci niszczyć,
chciałam Ci tylko powiedzieć, że tęsknię.
|
|
 |
Najdziwniejsze w tym wszystkim było to, że gdy zniknął z jej świata ona wiedziała, że kiedyś znów się spotkają..
|
|
 |
Zastanawiam się nad tym wszystkim i jak zwykle wraca do mnie wspomnienie
wspólnie spędzonego czasu. Cofam się pamięcią do chwili, kiedy się to zaczęło, ponieważ
wspomnienia to jedyne, co mi pozostało.
|
|
 |
Wierzyła, że któregoś dnia zniknie na dobre.
Odejdzie,a ona spróbuje zapomnieć, że istniał.
Tak naprawdę pozostanie jednak pyłem na powiekach i będzie odbierał sny.
Stanie się na ułamek sekundy
najrealniejszym z nierealnych, najlepszym z najgorszych..
|
|
 |
najbardziej boję się tego, że po tym wszystkim staniesz przed mną i przeprosisz .
|
|
 |
Jej poranek zapachniał aromatem wanilii i kawy.
A potem usłyszała swój nagły śmiech.
Nastała długa cisza, podczas której po jej policzkach
spłynęły łzy. Ten stan przerwało przyspieszone
bicie serca, które trzepotało jak motyl.
Tak bardzo zapragnęła, aby to nie miało końca.
Jeszcze nie wtedy..
|
|
 |
przyjdę w nocy, zastanę Cię we śnie,
popatrzę chwilę na Twój niewinny wyraz
twarzy, a opuszki palców same powędrują
na Twój policzek, przekręcisz się na bok,a
wtedy ja wbiję nóż, przebiję się przez lewą łopatkę.
uleci łza. "jesteśmy kwita kochanie".
|
|
 |
czuję jakby moje serce zaczynało pękać i krwawić.
Tak desperacko próbuję je zaszyć.
używając swoich myśli.
Ale zamiast tego opadam na swoje kolana,
a ty mimo to je rozdzierasz.
Wybaczam ci raz jeszcze, że bez mojej wiedzy
zamieniłeś moje serce w głaz.
|
|
 |
Niczego nie porównuję, żadnych zmartwień, ani trosk.
Żalu ani błędów , które stworzyły te wspomnienia.
Kto by to wiedział jak słodko-gorzki miałyby smak?
|
|
 |
nie podejmuję próby zapomnienia o tym człowieku,
przecież to jak walka z wiatrakami, ja się przyzwyczajam.
|
|
 |
Chyba powinnam być dumna z tego, że potrafię
to wszystko tak ukryć, że nikt nawet się nie domyśla,że cierpię.
Jednak chciałabym usłyszeć 'Mała dasz radę'.
|
|
|
|