 |
rozdartaksiezniczka.moblo.pl
Kolejny dzień ciągnie się w nieskończoność.. Na przekór mych próśb los wydłuża mi kolejne godziny.. Zamknięta w sobie czekam aż czas zlituje się nade mną i zatrzyma si
|
|
 |
|
"Kolejny dzień ciągnie się w nieskończoność.. Na przekór mych próśb los wydłuża mi kolejne godziny.. Zamknięta w sobie , czekam aż czas zlituje się nade mną i zatrzyma się . Na chwilkę.."
|
|
|
|
Przystanęłam. Chyba do tego jestem stworzona. Stać i patrzeć w okno
|
|
|
|
Słusznie jest cieszyć się z tego, co się ma. Ale trzeba najpierw coś mieć, żeby mieć się z czego cieszyć. To bez sensu cieszyć się, że nie ma się niczego
|
|
|
|
Siedzę tutaj z kubkiem gorącej czekolady, przy ulubionej muzyce, z kochanym psem na kolanach, w ciepłym pokoju i uświadamiam sobie, że czegoś mi brakuje
|
|
|
|
Mam nadmiar marzeń. Mówisz, że to jedyne, co mam. Czasem też tak myślę, gdy zawodzę się i czuję, że tak na serio nie mam nic. Jednak przeczy temu spełnienie gdzieś przypadkiem kilku z nich. Może i nie trwały one zbyt długo, ale były jeszcze piękniejsze niż w mojej wyobraźni...
|
|
|
|
Zaczęło mi brakować poczucia, że jestem najlepsza. Zaczęło mi brakować poczucia, że potrafię. Zaczęło mi brakować poczucia, że jest jak chcę..
|
|
|
|
dlaczego ja jestem taka wymagająca ? nie potrafię cieszyć się z tego co mam .
|
|
|
|
Popiłam łyk herbaty i poczułam jej zapach. Bo są zapachy zwycięstwa, triumfu, porażki... zapachy namiętne jak paryski romans, nowoczesne niczym drapacze chmur w Nowym Jorku albo kojące jak filiżanka japońskiej herbaty. I zapach przeraźliwego bólu.
|
|
|
|
Chciałabym wiedziec jak wygląda miłość, a nie jakieś tam zauroczenie. Jak wygląda wielkie uczucie, którego nie da się opisać,a przez które wiążą się ludzie?
|
|
|
|
Zostaw za sobą, to co sprawia Ci ból, co nie przynosi korzyści. Zostaw za sobą ludzi, którym nie możesz zaufać, i którzy choć raz Cię odtrącili, gdy Ty bardzo ich potrzebowałeś. Zostaw za sobą swoje pasje z których nie masz nic. Zostaw za sobą tony przczytanych książek źle interpretowanych. Zostaw w końcu swoje dzieciństwo. Zamknij pudełko z cukierkami w różowych papierkach. Były takie słodkie i niewinne. I zawsze chciałeś je mieć. Stań na twardym betonie i zrób krok. Przejdź przez przejście z zamkniętymi oczami. Może masz kogoś kto Cię przeprowadzi na drugą stronę? Jeśli tak, ufaj i ciesz się. Wstań rano i zobacz, że świeci słońce. Wstań prawą nogą. Przyjmij filozofię , która ułatwi a nie utrudni. Bądź sam dla Siebie kimś ważnym i graczem numerem jeden. Rozwijaj siebie, inni mogą Cię jedynie mocno ograniczać. Żyj tylko pozytywnymi wspomnieniami i twórz je na bieżąco. Nie zadawaj sobie bólu. Nie zadawaj go innym. Pomyśl. Zatrzymaj się i uśmiechnij. . .
|
|
|
|
- A ty jak się masz? — spytał Puchatek. - Nie bardzo się mam — odpowiedział Kłapouchy. — Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał.
|
|
|
|
Wtedy właśnie dopadł ją smutek. Był gęsty i mokry, jak burzowa chmura. Zatapiał wszystko, wszystko przenikał, nawet bezużyteczność, którą czynił bardziej bezużyteczną. Niweczył znaczenie rozwichrzonych włosów, gonitwy po ulicy.. Pożerał wszystko od zewnątrz.
|
|
|
|
Dodaj komentarz