 |
|
Jak kolec róży rodzę się, żeby zranić
to co mogło nas cieszyć pozostało za nami.
|
|
|
|
jestem Jego słońcem, nie ma mnie przy Nim w noc, lecz On dobrze wie, że gdzieś tam jednak jestem, i każdego następnego ranka będę świeciła wyłącznie dla Niego
|
|
|
|
szlugi na przerwach - to dziś prawie przedmiot szkolny.
|
|
|
|
dziś nie wierzy we mnie nikt, oprócz Ciebie droga Mamo.
|
|
|
|
Zostań, a oboje się przekonamy czy warto.
|
|
|
|
Złość to moje drugie imię.
|
|
|
|
Nie musi mnie kochać cały świat, wystarczy mi tylko ta jedna osoba.
|
|
|
|
i nagle nie wiadomo skąd w moim życiu pojawił się ten, ktoś do kogo chce mówić te najważniejsze słowa, z kim chce być najbliżej jak się tylko da, dla kogo mogę zostawić wszystko co miałam, żeby tylko był.
|
|
|
|
Złość, jaką czuła, powoli ustępowała. Przychodził smutek. Wracała rozpacz.
|
|
|
|
W chwilach ostatecznego lęku kocha się chyba każdego, kto wtedy przy nas jest. Wystarczy, że jest blisko nas. Ktokolwiek to jest.
|
|
|
|
Słowo „tęsknić” było tak strasznie zużyte w dzisiejszych czasach. Amerykanie je wyświechtali, używając w każdej możliwej konfiguracji. „Tęsknili” za gazetą rano w niedzielę, za brakiem korków na drogach, za odśnieżonym chodnikiem w zimie lub za zimą ze śniegiem. Tęsknota jako uczucie w połowie dwudziestego wieku zupełnie się zdewaluowała.
|
|
|
|
(…) nawet zło jest przeznaczeniem, które zostanie kiedyś wyrównane przez dobro. Gdzieś już poczęte i czekające tylko na swój moment przyjścia. I że życie toczy się na okręgu jednego zamkniętego cyklu. Cyklu zła wyrównywanego dobrem.
|
|
|
|
Dodaj komentarz