 |
paaaula19.moblo.pl
nadmiar myśli doprowadzający do autodestrukcji.
|
|
 |
|
nadmiar myśli doprowadzający do autodestrukcji.
|
|
|
|
nie wiem czy umiem ubrać to w słowa, ale chciałam Ci powiedzieć, że przy Tobie, nawet moja szara kurtka staje się różowa i życie jest całkowicie do przeżycia
|
|
|
|
Może za kilka lat miniemy się na chodniku, a nawet nie będziemy wiedzieć, że to On, a może będzie tak, że się do siebie uśmiechniemy, spojrzymy na siebie ze zdziwieniem i po chwili pójdziemy dalej, jakby nic się nigdy nie stało. Może być też tak, że wpadniemy w sobie w ramiona i odnajdziemy gdzieś to szczęście, którego szukamy. Może będziemy sobie obojętni. Może nie będzie już któregoś z nas. Może zapomnimy. Może będziemy mieć się cały czas w głowach. Chęć odnalezienia pozostanie w nas gdzieś. Może być tak, że poznamy się na nowo kiedyś, gdzieś i pokochamy. Może...
|
|
|
|
każdy dzień..Twoim imieniem
|
|
|
|
Za dwadzieścia lat bardziej będziesz żałował tego, czego nie zrobiłeś, niż tego, co zrobiłeś. Więc odwiąż liny, opuść bezpieczną przystań. Złap w żagle pomyślne wiatry. Podróżuj, śnij, odkrywaj.
|
|
|
|
'Była zepsuta. Ale posiadała, gigantyczne serce. Problem polegał w tym, że nie potrafiła go wykorzystać, w odpowiedni sposób.'
|
|
|
|
Kto jeśli nie Ty, powita uśmiechem mnie u zbiegu szarych dni?
|
|
|
|
chłodne dni są po to, żeby przytulać się do ciebie.
|
|
|
|
Nie zmienimy przeszłości.
Ale zawsze można zrobić coś, żeby przyszłość nie wyglądała podobnie.
|
|
|
|
- Bądź.
- po co?
- bo życie mnie przeraża. bo boje się samotności. bo... gdy jesteś wszystko inne zostaje gdzieś daleko... bo czuję się spokojniejsza i bardziej pewna jutra... bo Twój uśmiech sprawia, że moje myśli są spokojniejsze, bardziej rzeczywiste i poukładane...
|
|
|
|
Miałeś tak kiedyś? Wszystko to, co Cię otacza, pojedyncza nutka, słowo, przedmiot, ma wpisane imię tej jednej osoby? Pierwsze skojarzenie, dzięki któremu wspomnienia zaczynają układać się w jedną całość. W końcu dostrzegasz jak dużo tej osoby jest w Tobie. Jak bardzo napełniony jesteś tym, co razem tworzyliście, odrębnym światem, do którego wstęp mieliście tylko Wy, którego historia sporządzona została Waszą bliskością, Waszą miłością.
Miałeś tak kiedyś?
|
|
|
|
Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni, niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami i wewnętrznym głosem, którym żegnamy lub przeklinamy mijający dzień
|
|
|
|
Dodaj komentarz