 |
nofound.moblo.pl
Przestań szepnął. Nie płacz. Ale oczywiście zapłakała. Musiała.
|
|
 |
|
Przestań - szepnął. Nie płacz. Ale oczywiście zapłakała. Musiała.
|
|
|
|
wiesz, jak się teraz czuję?.
jakby ktoś odsunął głaz, który mnie przygniatał,
tak mi Ciebie brakowało.
|
|
|
|
- Nie mogę być z Tobą, ale obiecaj,
że zaprosisz mnie na swój przyszły ślub.
-Obiecaj, że wyjdziesz za mnie.
|
|
|
|
-Nigdy nie chciała go stracić. Robiła wszystko, żeby zatrzymać go przy sobie. Była skłonna dać mu cały świat, chociaż nie należał do niej. Bardzo go kochała. Może nawet wciąż go kocha.
-... I czeka?
- Czeka. Zakochana dziewczyna zazwyczaj ma w głowie zakodowane, że kiedy odchodzi od niej największy skarb, nie szuka innego, tylko bezczynnie czeka na jego powrót.
- ... Znam ją?
- Właśnie jej słuchasz.
- Dlaczego mówisz w 3 osobie?
- ... to pozwala mi zachować dystans. Czuję, jakbym to nie była ja. Jakbym to nie ja to przeżyła. Jakby nie mnie opuściła nadzieja. Jakbym nie ja czekała. I nawet zaczynam wtedy myśleć o sobie "kolejna nieszczęśliwie zakochana" ...
|
|
|
|
kiedyś opowiem ci o tym, co przeżyłam bez ciebie. co chciałam przeżyć z tobą.
|
|
|
|
myślałam, że po twoim odejściu nastąpi koniec świata. ot, zaczęło tylko padać.
|
|
|
|
Uwierz, że nie łapałabym Twojej ręki, gdybym wiedziała, że trudno będzie mi ją puścić.
|
|
|
|
gdy miłość jednak miesza się z przyjaźnią,
a noc wygląda jak dzień
z braku snów.
zapominasz...
|
|
|
|
Znasz na bank kogoś,
z kim chwilę trwają
zbyt krótko,
że nawet całe życie to za mało.
|
|
|
|
[...] po raz pierwszy od wielu miesięcy ktoś patrzył na nią , nie jak na przedmiot , nie jak na piękną kobietę , lecz w sposób nieuchwytny , jakby przenikał na wskroś jej duszę , jej strach , jej kruchość , jej niezdolność do walki ze światem nad którym pozornie dominowała , choć tak naprawdę niczego o nim nie wiedziała ...
|
|
|
|
`Potrzebował jej bliskości, jej słów, jej wzroku,
Bez tego wszystkiego celą stawał się jego pokój.
Czasem była w szoku o co chodzi, pytała :
Skarbie Skąd w tobie tyle obaw, skąd w tobie tyle zmartwień?`
|
|
|
|
Pewnego dnia zamknęli jej niebo.
Pożałowali gwiazd dających nadzieję,
by powracała wśród mroków nocy.
Upadły Anioł ze łzami
torował drogę na ziemię...
A ona pragnęła tylko kochać
zwykłą, ludzką miłością..
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)