 |
|
kiedyś to do mnie przychodziłeś na lekcje, mówiąc nauczycielowi, który właśnie prowadził zajęcia, że masz zajebiście ważną misję do załatwienia, będącą sprawą, życia lub śmierci. on stał jak wmurowany, patrząc na Ciebie jak na kosmitę. Ty podbiegałeś do mojej ławki i kładłeś na Niej małą, zwiniętą karteczkę. nie mogąc od tak sobie pójść, całowałeś mnie lekko. wychodząc za drzwi, patrzyłeś na mnie, a na koniec krzyczałeś głośne 'kocham Cię!'. siedziałam, do dzwonka, z uśmiechem na twarzy, wciąż ściskając w ręce liścik 'to do wieczora, kotek. ♥
|
|
|
|
nie udało jej się uciec. -ej! nie! nie możesz. krzyknęła czując jak chwyta ją w talii. -a właśnie że mogę, księżniczko. szepną do ucha i porwał na ręce. ona oplatając swoje dłonie wokół jego szyi machała nogami. niósł ją tak przez pół miasta. biegł dość szybko. wiatr rozwiewał jej czarne loki a wchodzące słońce nadawało jeszcze większej magii jego oczom, w których stale zatapiała wzrok. -no nie wyrywaj się tak, zaraz będziemy na miejscu. mówił ze śmiechem. po chwili dotarli na małą łąkę. zieloną, obsypaną kwiatami i budzącą się do wiosennego życia. położył ją delikatnie wśród malutkich fiołków i zaczął całować. nic nie miało dla nich znaczenia. widzieli tylko siebie. nic poza tym . ♥
|
|
|
|
z każdym Twoim szeptem ogarniał mnie dreszcz , z każdym dotykiem odczuwałam ciepło , z każdym spojrzeniem czułam się bezpiecznie , a pocałunek doprawiał mnie o minimalne podniecenie . Twoje wargi lekko stykały się z moimi , ręce wędrowały po każdym milimetrze mojego ciała . zazdrości to zabiła , tęsknota połączyła ♥
|
|
|
|
cieszę się gdy na mnie spojrzy. skaczę do nieba gdy do mnie mówi. ♥
|
|
|
|
jeszcze pewnie nie raz powiem Ci że cię KOCHAM ♥
|
|
|
|
przyszły . były . niedoszły. ;* tak określam Ciebie chociaż z Tobą nie jestem ♥
|
|
|
|
esencja wolności zawarta w twoich objęciach . ♥
|
|
|
|
To idź do niego. Powiedz, że go kochasz, że chcesz mu rodzić dzieci i przygotowywać chleb z salcesonem do roboty. ♥
|
|
|
|
Bądź przy mnie zawsze. Bądź i trzymaj mnie mocno za rękę. Bądź i mów mi najpiękniejsze słowa jakie przyjdą Ci do głowy. Bądź i kochaj tak mocno, żeby aż rozpierało Cię od środka. Bądź. ♥
|
|
|
|
byli starym dobrym małżeństwem. mieli dzieci, wnuków.. kłócili się, o ile to można nazwać kłótnią, raczej sprzeczki, aby udowodnić jak bardzo się kochają. byli parą, której ludzie nie dawali dużo czasu na przetrwanie, a jednak.. jako nastolatkowie rodzice zabronili im się spotykać, jednak oni nie mogli tak żyć. zbudowali swój domek na drzewie w głębi lasu, w którym codziennie o 17 się spotykali. w wieku 20 lat on przyprowadził swoim rodzicom jego narzeczoną. rodzice byli zdziwieni, ale też zadowoleni, że walczył o to co dla niego wtedy było najważniejsze. miłośc trwa do dziś. bezgraniczna ♥
|
|
|
|
Do miłości trzeba dorosnąć, nie nauczyła cię mamusia ? / ♥
|
|
|
|
Dodaj komentarz