Smutna dziewczyna na ziemi siedziała, tylko muzyka jej płacz zagłuszała.
Jeszcze przed chwilą uśmiech uroczy, a teraz zaciśnięte usta i zamknięte oczy.
Znak życia tylko łzy dają, które płyną po policzkach i nie przestają...
Jej oczy patrzyły przed siebie, ale nic nie widziały, nie chciały widzieć i patrzeć się bały.
Bo znów zobaczą to co kochają, a zapomnieć o tym wciąż rady nie dają.
Miłość jest piękna, nic o niej nie wiecie, ona go kochała najbardziej na świecie.
|