 |
mon1k4.moblo.pl
szacunek i respekt dla tych co już pomogli by mogli na mnie polegać uczę się właśnie od nich.
|
|
 |
|
szacunek i respekt, dla tych co już pomogli, by mogli na mnie polegać, uczę się właśnie od nich.
|
|
|
|
każdego dnia drzemie w nas promyk nadziei
|
|
|
|
podejmij wyzwanie i postaw na kombinowanie, przestaw się na działanie, zostaw gadanie na ostatnim planie, weź się za realizowanie swoich marzeń, chcieć – oznacza wpływać na przebieg wydarzeń to takie naturalne – bać się mocnych wrażeń lecz wiadomo – nikt nie wyjdzie z tego gówna bez obrażeń.
|
|
|
|
nie pękam, nie stękam - to innych jest udręka, nie błagam, nie klękam, mam radość w tych dźwiękach!
|
|
|
|
wiesz jak męczy myślenie o stanie rzeczy, wiesz jak jest, gdy czyjś czyn czyimś słowom przeczy, wiesz jak to leczyć, lecz to kaleczy.
|
|
|
|
poprzez wyobraźnię kreuję własne ja, adekwatne do imienia.
|
|
|
|
znam takie co lubią się rżnąć, wiedzą jak kusić, mają wszystko czego dusza zapragnie, prócz duszy, nagapiłem się dość na takie kurwa zimne suki, by za każdym razem omijać je szerokim łukiem.
|
|
|
|
choć ładnie się uśmiecha i mówi na ucho kotek, to znam takie jak one, za szluga oddały cnotę.
|
|
|
|
dupy rżnięte mechanicznie, absolwentki dyskotek, nie znalazłem chuja w śmieciach by wkładać w byle jaką procę.
|
|
|
|
dziś znowu sztucznie zmniejszam wielkość źrenic, bo nie chcę patrzeć na świat, którego nie zdołam zmienić.
|
|
|
|
mam pokój z widokiem, do którego nie przywykłem, a nie mogę zamknąć okien, jakby zawiesił się system.
|
|
|
|
wolę nie wchodzić już w tą grę, bo nagapiłem się już dość, jak wciągasz koks i staczasz jak Kate Moss.
|
|
|
|
Dodaj komentarz