|
Możesz mnie lubić albo nie lubić ponieważ ponad 20 lat uczyłem się jak pokochać siebie i nie mam takiej ilości czasu, aby przekonywać do tego kogoś innego.
[D. Franzese]
|
|
|
Wiem jak ułożyć rysy twarzy, by smutku nikt nie zauważył
|
|
|
Czas nie przyszedł
Czas na miłość
Jeszcze nas rozdziela
To, co było
Ponad nami ciemność
Nie ma gwiazd
Przeczekajmy
Zły czas
Nasza miłość
Jest już blisko
Niecierpliwi
Mogą stracić wszystko
Bądźmy mądrzy chociaż raz
Jeden raz
Przeczekajmy
Zły czas
[J. Kofta, "Czas nie przyszedł"]
|
|
|
Marzę o kimś, kto zmiesza się ze mną, rozcieńczy samotność.
Nie, nie cierpię na niedostatek kontaktów z ludźmi. Ludzie są. Mówią do mnie, a ja odwdzięczam się wielokrotnie złożonymi konstrukcjami wyrazów. Jednak dni takie jak ten potęgują wrażenie oddalenia. Człowiek to obce ciało, a słowa, które do mnie wypowiada, to paprochy spadające na błonę bębenkową, odbierane jako przykry szum. Uwięziona w twierdzy ciała nerwowo wypatruję przez judasze oczu kogoś, kto mnie rozpozna, zrozumie, przemówi w języku, który znam.
[K. Nosowska, felieton "Bliźniaczo Samotni"]
|
|
|
Te łzy więzione pod powieką najwięcej nas pieką.
[J. Sztaudynger]
|
|
|
Ten chłopiec, przyjacielu, przyszedł znikąd i wypełnił wszystkie moje myśli.
[H. Poświatowska, "Opowieść dla przyjaciela"]
|
|
|
A ja? Ja poczekam jeszcze na swoją miłość. Może przyjedzie następnym pociągiem? Albo jeszcze późniejszym? A może nie przyjedzie wcale? Nie szkodzi, mam już wprawę w oczekiwaniu na pociągi, które nie przywożą nikogo.
[K. Siesicka, "Zapałka na zakręcie"]
|
|
|
Ona jest inna,
nikt zrozumieć jej nie umie
i nawet ona sama
siebie nie rozumie
od lat niezmiennie
na świat patrzy jak zza szyby
i ciągle żyje...
Ciągle żyje tak na niby.
[J. A. Masłowski, fragment "Jesiennej dumki"]
|
|
|
Kaleczą się i dręczą milczeniem i słowami jakby mieli przed sobą jeszcze jedno życie.
[T. Różewicz]
|
|
|
Ona umarła potem z miłości, z owej tęsknoty i samotności.
[K. I. Gałczyński, "Zaczarowana Dorożka"]
|
|
|
|