 |
melancholy.moblo.pl
Mam już dość udawania że wszystko jest w porządku. Tak otaczają mnie cudowni ludzie którzy są dla mnie ważni. Czuję się przy nich szczęśliwa. Jestem uśmiechnięta. N
|
|
 |
|
Mam już dość udawania, że wszystko jest w porządku. Tak, otaczają mnie cudowni ludzie, którzy są dla mnie ważni. Czuję się przy nich szczęśliwa. Jestem uśmiechnięta. Nie, to nie jest udawany śmiech. Jest jak najbardziej szczery, bo bardzo dobrze jest mi w ich towarzystwie. Niby wszystko jest ok, ale brakuje mi tej jednej osoby, która pocałuje, przytuli. Nie jestem sama, lecz samotność mi dokucza. Potrzebna mi jest osoba, która doceni, zaakceptuje taką jaką jestem. Tak wiem, oni też mnie doceniają, ufają tak jak ja im. Ale jednak to nie to samo.
|
|
|
|
Niby rozmawiamy, ale o niczym. Omijamy swoje problemy, nie lubimy szczerze rozmawiać, nie umiemy wyrażać uczuć. Jesteśmy coraz bardziej sztuczni, coraz więcej masek zakładamy na swoją twarz. Niby rozmawiamy już od kilku lat, ale nie znamy siebie wcale.
|
|
|
|
każdy pragnie miłości absolutnej, a takiej miłości nie trzeba szukać w innych, lecz w sobie. Ona drzemie w nas i tylko my możemy ją w sobie rozbudzić. Ale do tego potrzeba nam drugiego człowieka. Życie ma sens tylko wtedy, gdy mamy u swojego boku kogoś, kto odwzajemnia uczucia.
|
|
|
|
Bawię się, proszę Pana, bawię się w dorosłą kobietę. Nauczyłam się już malować oczy na zielono i usta ciągnąć czerwoną pomadką. Ciągle się bawię w dorosłą kobietę, to tak jak mała dziewczynka zakłada za duże obcasy swojej mamy, na których nie może przejść metra, ale bardzo się stara. I ja się staram być dorosła, odpowiedzialna i silna.
|
|
|
|
Tak kurwa! Nie radzę sobie. nie daję rady. Nie mam już siły aby udawać, że wszystko jest w jak najlepszym porządku. Noce zadają zbyt dużo bólu. Łzy płynące po policzkach moczą poduszkę, a serce rozpada się na miliony kawałków, których nigdy nie będę w stanie złożyć w idealną całość.
|
|
|
|
Czuję się jak pies, który kochał bezgranicznie, a którego przywiązano do drzewa bo przeszkadzał w planach. A wiesz co jest najgorsze? Że on wcale nie próbuje się z tego drzewa uwolnić. Nie ciągnie za sznur i nie próbuje go przegryźć bo on ciągle czeka i ma nadzieję, że ludzie których tak kochał, nadal kochają jego.
|
|
|
|
Nienawidzę, gdy ktoś mówi, ze życie jest piękne. Po prostu cholernie mu zazdroszczę, że jest w stanie powiedzieć coś takiego, że ma ku temu powody.
|
|
|
|
I czasem bywa tak, że nie masz odwagi powiedzieć mu prosto w twarz, ze Go kochasz, że cholernie Ci zależy tylko bez słowa pozwalasz mu odejść, a później z każdym dniem kochasz Go jeszcze bardziej, dużo więcej tęsknisz za Nim, mimo tego, iż wiesz, ze On już nie wróci, że nie zatrzymałaś Go wtedy, gdy cię najbardziej potrzebował, że zawaliłaś na całej linii tylko dlatego, że bałaś się Jego reakcji na te słowa.
|
|
|
|
Nie żyję rzeczywistością, bo mam nadzieję, że czas da się cofnąć o kilka miesięcy.
|
|
|
|
Bo widzisz, czasem jest tak, że nie masz ochoty wstać z łóżka, a czasem budzisz się pełna energii i szczęśliwa. To wszystko uzależnione jest od Niego.
|
|
|
|
Nigdy więcej nie chcę Go widzieć na oczy! I nie to, że mi się nie podoba.. Ale wywołuje niepotrzebne sny, myśli, rzeczy..
|
|
|
|
Bo ona lubi usiąść na parapecie, wsadzić słuchawki w uszy i patrzeć w gwiazdy, by po chwili iść po telefon i odczytać: 'masz 1 nieodebraną wiadomość' od Niego.
|
|
|
|
Dodaj komentarz