 |
mediell.moblo.pl
Wiesz co może i ona jest zgrabniejsza i bardziej doświadczona. Ale zobaczysz że wkrótce zacznie ci brakować mojej bezradności i nieśmiałego uśmiechu.
|
|
 |
|
Wiesz co może i ona jest zgrabniejsza i bardziej doświadczona. Ale zobaczysz, że wkrótce zacznie ci brakować mojej bezradności i nieśmiałego uśmiechu.
|
|
|
|
tęsknoto, proszę, rozgość się... usiądź wygodnie, opowiem Ci coś o nim.
|
|
|
|
ON. To on jest głównym aktorem scen z Twojej wyobraźni. To o nim myslisz, gdy ktoś pyta Cię o Twoją przyszłość. To z nim chcesz żyć, tworzyć rodzinę, mieć dzieci, a później wspólne wnuki. To jego chcesz widzieć siedzącego w fotelu, z gazetą za 50 lat. To przy nim chcesz się budzić i zasypiać. Jemu chcesz sprawiać radość i z nim chcesz przeżywać ciężkie chwile. Mimo tylu wad jest dla Ciebie idealny. Kochasz go, pragniesz, pożądasz. Nie wyobrażasz sobie świata bez niego.
Powiedz mu o tym, by na wyobraźni się nie skończyło, a zaczęło. Aby zaczął się Wasz wspólny film.
|
|
|
|
Kolejna noc, kiedy nie możesz spać, a jedyne na co masz ochotę to rozmowa z nim. Z tym, przez którego właśnie teraz nie możesz spać, który ciągle miesza Ci w głowie, który kiedyś tak bardzo Cię zranił. Ale Tobie to nie przeszkadza. Jesteś w stanie wymazać to wszystko z pamięci, byleby tylko móc znów z nim być.
|
|
|
|
Jeśli czujesz że straciłeś coś, co nigdy nie było Twoją własnością, to znaczy, że kochałeś.
|
|
|
|
Brakuje mi go. Brakuje mi rozmów z nim, uśmiechu oraz humoru, który u mnie wywoływały. Tęsknie za nim. Za jego oczami, a nawet pocałunkiem, którego nigdy nie dostałam - dziwne, nie? Ale co z tego? Przecież on nie tęskni, nie brakuje mu mnie.
|
|
|
|
nie szukam ideału, znalazłam kogoś, dzięki komu ideały przestały się liczyć.
|
|
|
|
A dziś ? A dziś chcę Cie o całe wczoraj mocniej .
|
|
|
|
Tęskniła za czasami, kiedy był przy niej. Kiedy mogła w każdej chwili potrzymać go za rękę, czy pocałować. Chciała żyć normalnie, pogodzić się z tym, że jego już nie ma, że on nie żyje. Każdy wieczór spędzała siedząc na podłodze, płacząc i zastanawiając się, czy kiedykolwiek się z tym wszystkim pogodzi. Myślała o nim, cały czas. Za każdym razem, kiedy się budziła, kiedy patrzyła na pościelone łóżko po jednej stronie, kiedy szła do szkoły, kiedy spotykała się ze znajomymi - tęskniła. Patrzyła na telefon, mając nadzieję, że zadzwoni, przecież zawsze to robił. Ale on nie dzwonił, jego już nie było. Przez cały ten czas sekundy dłużyły się niemiłosiernie. Z każdą minutą brakowało go bardziej. Tamtego dnia straciła wszystko, co kochała. Straciła go, trzymając go za rękę, całując w czoło i mówiąc "kochanie, wyjdziesz z tego .
|
|
|
|
patrzyłam na niego sklejonymi od łez rzęsami. - jeśli odejdziesz, mój świat bez Ciebie runie - wyszlochałam. - jesteś moim początkiem, moją podporą - kontynuowałam, a on ciągle milczał. kurczowo złapałam się jego prawej dłoni. - nie odchodź, nie po tym, co przeżyliśmy - zawahał się i wziął mnie w swoje ramiona. zrozumiał, że nikt nie jest w stanie dać mu tak wiele. oddałam mu całe swoje serce.
|
|
|
|
Za każdym razem, gdy się z kimś rozstajesz, zostawiasz u tego kogoś kawałek swojej duszy, a ten ból to brak tego kawałka. Boli, bo jest u kogoś innego. Ten kawałek kiedyś się odbuduje, ale to strasznie długo trwa.
|
|
|
|
nawet sobie nie wyobrażasz ile radości sprawia mi to, że po prostu jesteś.
|
|
|
|
Dodaj komentarz