|
marta1994.moblo.pl
Skąd się bierze w człowieku tyle siły kiedy wydaje się zupełnie przegrany stracony omotany tysiącami sprzeczności. I wtedy zatrzymuje się w chaosie przystaje nasłuch
|
|
|
Skąd się bierze w człowieku tyle siły, kiedy wydaje się zupełnie przegrany, stracony, omotany tysiącami sprzeczności. I wtedy zatrzymuje się w chaosie, przystaje, nasłuchuje i wyłapuje jedną dźwięczną nutę, która go prowadzi w życie, trochę po omacku, lecz dobrą drogą
|
|
|
Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się powrotem.
|
|
|
Czekać, czy to to samo co tęsknić? Nie. Dla mnie nie. Przy czekaniu nie budzę się o 5 rano, rezygnując z najlepszych snów. Nie przychodzę także z tego powodu już przed 7 do biura. Przy czekaniu mleko nie traci dla mnie smaku. Przy tęsknocie tak.
|
|
|
Kiedyś powiedziała mi, że kluczem do szczęścia są marzenia, które można zrealizować...
|
|
|
Nawet, jeśli osłona jest krucha
A twój cel jeszcze odległy,
Wiedz, że drogi bez końca nie istnieją.
Nie bądź smutny.
|
|
|
Lecz w pogoni za szczęściem wszyscy mamy równe szanse...
|
|
|
Każdy człowiek na kuli ziemskiej ma skarb, który gdzieś na niego czeka.
|
|
|
Jeśli serce mówi - idź, a rozum pyta - 'po co', należy słuchać serca.
|
|
|
Zawsze trzeba podejmować ryzyko. Tylko wtedy uda nam się pojąć, jak wielkim cudem jest życie, gdy będziemy gotowi przyjąć niespodzianki jaki niesie nam los.
|
|
|
Naszym przeznaczeniem jest próbować osiągnąć to, co niemożliwe, dokonać niezwykłych czynów, nie zważając na lęk. To nasz obowiązek wobec przyszłości.
|
|
|
Nie ochronisz swoich przyjaciół, możesz jedynie być przy nich, a jeśli upadną to ich podnieść i otrzepać.
|
|
|
Więzi, które nas łączą są czasami nie do wytłumaczenia. Łączą nas nawet po tym, gdy wydaje się, że powinny się już zerwać. Niektóre więzi opierają się odległości, czasowi, logice. Ponieważ niektóre więzi są po prostu sobie przeznaczone.
|
|
|
|