|
Te łzy więzione pod powieką najwięcej nas pieką.
|
|
|
"Traktuje ją jak powietrze" - lecz bez powietrza żyć nie można.
|
|
|
Nie bawię się dłużej. Powiem temu światu „cześć”.
|
|
|
Nowe spojrzenia przez stare dziury.
|
|
|
Byłoby szczęściem móc uszy i inne zmysły zamykać jak oczy.
|
|
|
Nie mogę wprawdzie powiedzieć, czy będzie lepiej, gdy będzie inaczej; ale tyle rzec mogę, iż musi być inaczej, o ile ma być dobrze.
|
|
|
Przeszłość żywiąca się przyszłością.
|
|
|
Patrzę i osądzam, biorę to, co chcę mieć, i niszczę wszystko, czego nie chcę mieć, ponieważ mam do tego prawo.
|
|
|
Nie umiał pozbyć się wrażenia, że kawałek po kawałku podnosi swoje rozbite życie, obraca te kawałki w palcach i ponownie upuszcza.
|
|
|
Jeżeli chcecie wiedzieć zapomniałam, jak powinnam żyć. Straciłam wiarę, że wszystko zmieni się na lepsze, że nadejdzie jeszcze jeden słoneczny dzień.
|
|
|
Także i ja, jak wszyscy ludzie, żyłam w ciągłej ucieczce, pogrążona zawsze we śnie na jawie.
|
|
|
ludzi coraz więcej, człowieka coraz mniej.
|
|
|
|