 |
luckycharm.moblo.pl
'Najpierw chcieliśmy być się nie udało. Zatem później postanowiliśmy odejść to też nam nie wyszło. A teraz stoimy gdzieś pomiędzy i z braku pomysłu co dalej bawimy
|
|
 |
'Najpierw chcieliśmy być - się nie udało. Zatem później postanowiliśmy odejść - to też nam nie wyszło. A teraz stoimy gdzieś pomiędzy i z braku pomysłu co dalej, bawimy się w uczucia...'
|
|
 |
'Wszystko się wciąż łamie. Paznokcie się łamią, ołówki się łamią, kości się łamią. Serca się łamią.'
|
|
 |
'proszę, nie pytaj co u mnie. wolałabym już dzisiaj nie przeklinac.'
|
|
 |
'to że wrócisz jest na ostatnim miejscu mojej listy nieprawdopodobieństw, zaraz po końcu świata.'
|
|
 |
'miłość, niby taka przereklamowana, częste skargi konsumentów, ale wydajność kupna jednak mimo wszystko nie maleje.'
|
|
 |
'i kurwa czuję się całkiem fajnie widząc, jak się męczysz.'
|
|
 |
'jeśli twoje serce było by naprawdę złamane, nie żył byś. więc się zamknij.'
|
|
 |
'kiedyś oddałabym Ci moje serce, dzisiaj mogę tylko środkowy palec.'
|
|
 |
'a teraz patrz, bo właśnie biorę się w garść.'
|
|
 |
'Może moja wyobraźnia jest spaczona żalem i skrywaną długo złością. Wcale nie jest mi lżej.'
|
|
 |
'Pewnego razu miłość zapytała przyjaźń: - Do czego jesteś potrzebna, kiedy ja jestem?! Przyjaźń odpowiedziała: - Jestem po to, żeby tam, gdzie Ty zostawiasz smutek i łzy, mógł pojawić się uśmiech.'
|
|
 |
'jak wygląda świat, kiedy życie staje się tęsknotą? wygląda papierowo, kruszy się w palcach, rozpada. każdy ruch przygląda się sobie, każda myśl przygląda się sobie, każde uczucie zaczyna się i nie kończy, i w końcu sam przedmiot tęsknoty robi się papierowy i nierzeczywisty. Tylko tęsknienie jest prawdziwe, uzależnia. być tam, gdzie się nie jest, mieć to, czego się nie posiada, dotykać kogoś, kto nie istnieje. ten stan ma naturę falującą i sprzeczną w sobie. jest kwintesencją życia i jest przeciwko życiu. Przenika przez skórę do mięśni i kości, które zaczynają odtąd istnieć boleśnie. Nie boleć. Istnieć boleśnie - to znaczy, że podstawą ich istnienia był ból. toteż nie ma od takiej tęsknoty ucieczki. trzeba by było uciec poza własne ciało, a nawet poza siebie.
|
|
|
|