 |
loovciarra.moblo.pl
Rozchodzą się. Koniec. Kropka. Może spróbują mądrze żyć może nie diabli ich wiedzą. Ale w tym miejscu trzeba już kończyć dosyć tej zabawy. Więc rozchodzą się. Pogo
|
|
 |
|
"Rozchodzą się. Koniec. Kropka. Może spróbują mądrze żyć, może nie, diabli ich wiedzą. Ale w tym miejscu trzeba już kończyć, dosyć tej zabawy. Więc rozchodzą się. Pogoń za szczęściem się kończy. Zawsze bezcelowa, ale dla której warto poświęcić życie."
|
|
|
|
"Kochała Go, a On po prostu ją zostawił. Samą bezradną. Myślała co mu powiedzieć, gdy Go zobaczy. Przeprosić, podziękować czy po prostu płakać... Wiedziała, że nigdy jej nie kochał. Chciałaby żeby było inaczej. Lecz co mogła zrobić? Nic. Marzyła by się obudzić i żeby było tak jak kiedyś. Kiedy byli razem. Beztrosko darzyli się uczuciem. Pokochała Go jak nikogo innego. Lecz On nie odwzajemnił uczucia. Kochał ją. Ale nie tak jak Ona. Nie do końca życia..."
|
|
|
|
"Nie ma już we mnie tamtej świeżości, delikatności i tamtego oddania. Gdzieś musiałem to wszystko zgubić, chociaż przecież nie chciałem.
Ale zgubiłaś coś i Ty, wiemy o tym. Lecz przecież nie ma w nas winy, bo to Czas nas rozproszył. Rozrzucił gdzieś dawne kolory i cały świat spłowiał."
|
|
|
|
'Wstała dziś wcześniej, by trochę pomyśleć, potęsknić..'
|
|
|
|
"Zawalił mi się kawałek świata. Teraz muszę pilnować żeby nie runął cały."
|
|
|
|
"(...)Możesz to nazwać, jak chcesz. Nazwa jest w tym wypadku obojętna. Żadna metafora nie zagra. Nie chcę już więcej kochać, cierpieć, czekać ani wierzyć w rzeczy, których nie potwierdza życie."
|
|
|
|
'Byliśmy dla siebie stworzeni, tu, na wieki. Wiem, że byliśmy..'
|
|
|
|
"Tak trudno patrzeć, jak z naszej miłości zostaje jedynie popiół.."
|
|
|
|
"-Bo czas jest, proszę pani, jak grawitacja, która marszczy wszechświat, albo jak spadająca kropla deszczu, która marszczy kałużę lub jezioro. Tylko że niektorzy odchodzą, zanim ta kropla spadnie."
|
|
|
|
"Nigdy więcej nie zakłóciła żadnego przyjęcia. Zapraszana, przychodziła. Nagle zauważali, że jej nie ma. wychodziła, nie mówiąc nic nikomu, i wracała w największym pośpiechu, najczęściej taksówką, do domu, aby położyć się na swojej poduszcze i płakać w spokoju. Bo ona tak naprawdę chciała tylko pić i tęsknić. I umrzeć czasami chciała. Najlepiej na atak wspomnień."
|
|
|
|
„Namiętności są potężne, a wyobraźnia usłużna. Widzimy i słyszymy to, co chcemy widzieć i słyszeć. Chcemy być okłamywani, toteż jesteśmy okłamywani. Przede wszystkim przez samych siebie. Winę za rozczarowanie ponosi nasza własna fantazja. Oszukują nas własne pragnienia i nadzieje.”
|
|
|
|
"Nie potrafiła powstrzymać łez. Nie miała sił by je ukrywać, nie miała sił by się tym przejmować."
|
|
|
|
Dodaj komentarz