 |
klarciaa.moblo.pl
The smoke never goes back into the cigarette.
|
|
 |
|
The smoke never goes back into the cigarette.
|
|
|
|
As long as you don't choose, everything remains possible...
|
|
|
|
'Life is a playground or nothing'
|
|
|
|
– Natura nie zna pojęcia filozofii, Geralcie z Rivii. Filozofią zwykło się nazywać żałosne i śmieszne próby zrozumienia Natury, podejmowane przez ludzi. Za filozofię uchodzą też rezultaty takich prób. To tak, jak gdyby burak dochodził przyczyn i skutków swojego istnienia, nazywając wynik przemyśleń odwiecznym i tajemnym Konfliktem Bulwy i Naci, a deszcz uznał za Nieodgadnioną Moc Sprawczą.(...) Rozumiesz mnie?
– Staram się, ale mów wolniej proszę. Nie zapominaj, rozmawiasz z burakiem.
|
|
|
|
"Masz rację, to są bajki. Ale czy wiesz kiedy bajki przestają być bajkami? W momencie, gdy ktos zaczyna w nie wierzyć."
|
|
|
|
– Nie mów – szybkim ruchem położyła mu palce na wargach.
– Nie mów mi, czego chciałbyś i czego pragniesz. Bo może okazać się, że nie będę mogła spełnić twych pragnień, a to sprawi mi ból.
|
|
|
|
Przeprasza ją za to, czego kiedyś nie rozumiał, za to, czego nie chciał rozumieć (...). Przeprasza za to, co zrozumiał dopiero teraz (...). Za to, co chciałby zrozumieć, ale lęka się, że nie zdąży... I za to, czego nigdy nie zrozumie
|
|
|
|
. Sprawność we władaniu bronią, której prędko nabyli na gościńcach. Zdecydowanie. Szybki koń i ostry miecz. I towarzysze. Kumple. Druhowie. Bo ten kto jest sam, musi zginąć – z głodu, od miecza, od strzały, od chłopskich kłonic, od stryczka, w pożarze. Kto jest sam, ten ginie – zadźgany, zatłuczony, skopany, splugawiony, jak zabawka przekazywany z rąk do rąk.
|
|
|
|
Byli wyrzutkami. Byli dziwną zbieraniną stworzoną przez wojnę, nieszczęście i pogardę. Wojna, nieszczęście i pogarda połączyły ich i wyrzuciły na jeden brzeg, tak jak wezbrana rzeka wyrzuca i osadza na plażach dryfujące, czarne, wygładzone o kamienie kawałki drewna. (...) Spotkali się wszyscy jednego dnia na obchodach Święta Żniw, w jednej z wiosek w Geso. Wojna i nędza podówczas jeszcze nie zawadziły zanadto o kraj nad górną Veldą – wieśniacy tradycyjnie, huczną zabawą i tańcem, świętowali początek Miesiąca Sierpu. Nie szukali się długo w rozbawionym tłumie. Zbyt wiele ich wyróżniało. Zbyt wiele mieli ze sobą wspólnego. Łączyło ich zamiłowanie do krzykliwego, kolorowego, fantazyjnego stroju, do zrabowanych błyskotek, pięknych koni, mieczy, których nie odpinali nawet do tańca. Wyróżniała ich arogancja i buta, pewność siebie, drwiąca zadzierzystość i gwałtowność. I pogarda. Byli dziećmi czasu pogardy. I tylko pogardę mieli dla innych. Liczyła się dla nich tylko siła.
|
|
|
|
Jedyne co mi po Tobie zostało to Buka w głośnikach i tysiące wspomnień w mojej głowie.
|
|
| klarciaa dodał komentarz: |
26 listopada 2011 |
| klarciaa dodał komentarz: |
26 listopada 2011 |
|
|
Dodaj komentarz