 |
kat_had.moblo.pl
Mam dość jestem wyczerpany już do granic. A złość jak dreszcz opływa mnie falami. Pod dom choć coraz bliżej z kilometrami to naprawdę chyba wciąż się mijamy. Mi
|
|
 |
|
Mam dość, jestem wyczerpany już do granic. A złość, jak dreszcz opływa mnie falami. Pod dom, choć coraz bliżej z kilometrami, to naprawdę chyba wciąż się mijamy. | Miuosh.
|
|
|
|
Twe słowo pomaga mi powstać, a cisza jest gorsza niż brak tlenu. Twój dotyk pomaga mi sprostać temu, czemu bez ciebie bym nie mógł. | Pyskaty.
|
|
|
|
Jak ta kretynka wierzyłam w twoje szepty. I byłam gotowa oddać im się bez reszty - wierz mi. Aż twój głos nagle zniknął.. I nawet nie było mi specjalnie przykro. A wszystko wokół nabrało nagle tempa - z początku dobrze, bo z początku nie pękasz. Aż przy dźwiękach mijających lat za szybami, zacząłam zastanawiać się nad tym co stało się z nami. I czemu nie zarzucasz mnie tymi planami więcej.. A głowa ciąży mi już prawie tak, jak ręce i nie wiem sama, czy przy tym tempie, chcę przeżyć tutaj jeszcze choć jeden dzień. | Miuosh.
|
|
|
|
Biegnę przed siebie nieznaną mi drogą, nie wiem gdzie, po co i nie wiem dla kogo. | Pih.
|
|
|
|
I chodź nie raz, los kazał nam w przepaść skakać, my nauczyliśmy się latać. | Miuosh.
|
|
|
|
I jest ci trochę szkoda że było coś między wami uspokajasz oddech standardowo procentami. | Kaczor.
|
|
|
|
A potem sam się znajdzie powód, by zwątpić, czy to się opłaca. Znajdziemy setki powodów by odchodzić i tysiące, żeby powracać .
|
|
|
|
Ciałem w łóżku, myślami w Paryżu, a sercem przy Tobie.
|
|
|
|
Chciałbym cofnąć się do czasów, gdzie ja i Ty, czasów gdy nie było mnie, bo byliśmy My, czasów kiedy wiedziałem co to szczęście, dzisiaj tylko wspomnienia i nic więcej.
|
|
|
|
Śniło mi się dziś wszystko, bo śniłaś się Ty, nie powiem, bo leciały mi łzy. przyznaję, kurwa szczerze, że niszczy mnie świat osobno, a przecież mieliśmy razem go zmieniać, podobno.
|
|
|
|
1. Miał plany i szczęście i ego tak wielkie, że przyznać się do porażki byłoby przekleństwem, Mówił co będzie to będzie_, i robił sobie wrogów gdy walczył o miejsce, Mówił że by za nią umarł, kurwa nigdy nie widziałem, żeby ktoś się tak rozumiał, Wpadał z nią, pił, znał umiar, ona miała czuć się dobrze, on miał czuwać Coś pękło, kiedy przyszła codzienność, i wiesz co, zaczęli żyć na odpierdol Brak szkoły i pracy i kłótnie, bezsenność I poszło się jebać im całe ich piękno Z twarzy zniknął uśmiech, spotkałem go, powiedział _nie chcę żyć, idź po wódkę_ Miał błękitne oczy i nikt go nie kochał oprócz niego i zniknął wraz z iskrą w oczach. Jak spotkasz ich pozdrów i spytaj jak żyją, Bo łączyło nas więcej niż przyjaźń i piwo To smutne, zabiła ich ulica i miłość I przez to nic już nie będzie jak było
|
|
|
|
''Zapraszam do krainy w której nie ma żadnych reguł, to rzeczywistość w której nie dba si o żaden szczegół. ''
|
|
|
|
Dodaj komentarz