 |
karolisiaczek.moblo.pl
Dbała aby nie nosić czerni. Ani na sobie ani pod oczami. Nieustannie skupiona. Do granic. Skoncentrowana aby nie pokazać bólu. Śmiała się tylko twarzą. Powtarzała ś
|
|
 |
|
Dbała, aby nie nosić czerni. Ani na sobie, ani pod oczami. Nieustannie skupiona. Do granic. Skoncentrowana, aby nie pokazać bólu. Śmiała się tylko twarzą. Powtarzała śmiech po innych. Było to widać, czasami się spóźniała.
|
|
|
|
Umiera się na wiele sposobów: z miłości, z tęsknoty, z rozpaczy, ze zmęczenia, z nudów, ze strachu...umiera się nie dlatego, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej.
|
|
|
|
Jego spojrzenie było brązowe, figlarne, czułe, pełne pragnienia.. Te jego przejrzyste oczy, szeroko otwarte, pełne czegoś, czego pewnie nigdy nie zrozumiem.
|
|
|
|
Wie pani, miłość może się znudzić. Nie można przez 24 godz. na dobę trzymać się za ręce i ciągle uśmiechać bo drętwieją mięśnie.
|
|
|
|
To dziwne, niegdyś cały świat robił wszystko, byśmy ze sobą byli. Teraz ten sam nie pozwala nam się nawet zobaczyć.
|
|
|
|
Zabijać to nie znaczy wyjąć rewolwer [...]. To wcale nie tak. Można zabijać w sercu. Po prostu przestać kogoś kochać. I wtedy ten ktoś umiera.
|
|
|
|
Serce zaczyna łomotać, myślisz o stu rzeczach na raz. Odczuwasz wewnętrzny ból. Pali cię od środka. Nie wiesz, co robić i podświadomie zaczynasz się bać. Tak. Właśnie w tej chwili straciłeś coś ważnego.
|
|
|
|
teraz stale było jej zimno. jakby zamarzała od środka. i to ciągle zmęczenie. już rano musiała walczyć ze sobą, żeby wstać z łózka, a potem było jeszcze gorzej. z każdym dniem było gorzej. a ona nie umiała tego powstrzymać.
|
|
|
|
Najtrudniej w życiu patrzeć jest w oczy ukochanej osobie i widzieć pustkę. Zupełnie nic. Obojętność, zero tęsknoty. Najtrudniej czuć że się ją kocha całą sobą i wiedzieć że bez niej nie można żyć ale ona bez Ciebie jest szczęśliwa...
|
|
|
|
Jak żyć, kiedy ktoś, kogo się pokochało bardziej niż samo życie, odszedł na zawsze? Co robić kiedy nieznośny ból rozsadza serce, kiedy dusza jest niczym pulsująca rana, wciąż na nowo rozdzierana przez wspomnienia i tęsknotę? Co wtedy człowiekowi pozostaje?
|
|
|
|
ej, odłóżmy życie na potem, co?
|
|
|
|
Pamiętam.Ale gdy wypowiadam te słowa na głos w cichym pokoju i słyszę ich echo ginące w ciemnych zakamarkach domu, zdaję sobie sprawę, ze to nieprawda. Wcale nie pamiętam. Nie potrafię.
|
|
|
|
Dodaj komentarz