 |
kamilaa20.moblo.pl
bo chyba za mocno wierzyłam w to że wrócisz. w tym przypadku nawet minimalna nadzieja jest zbyt wielka.
|
|
 |
bo chyba za mocno wierzyłam w to że wrócisz. w tym przypadku nawet minimalna nadzieja jest zbyt wielka.
|
|
 |
Dodaj mi sił
Dokładnie tak, jak mi je odbierasz.
|
|
 |
Kiedy uśmiechnął się do mnie po raz pierwszy, poczułam, że jego uśmiech pęka na tysiąc kawałeczków. A każdy z tych kawałeczków przeszywa moje ciało i daje mi szczęście nie do opisania.
|
|
 |
pomiędzy Tobą i mną są stare uczucia a myślałam, że nigdy więcej nie wrócą
|
|
 |
niezależnie od ceny jaką miałam zapłacić , nie mogłam sobie pozwolić na to by to wspomnienie wyblakło w mojej głowie.
|
|
 |
'czułam , że to co przeżywam , to tylko echo przeszłości , blade jej odbicie wyprane z odczuwanych niegdyś przeze mnie emocji.'
|
|
 |
mój organizm nie działa prawidłowo. moje serce kłóci się z umysłem. to serce, choć złamane każe kochać.
|
|
 |
Potrafiła uśmiechać się mimo wszystko. I to jak! Uśmiechać oczami. Nawet jeśli te były przed chwilą pełne łez. Bo jak sama mówiła, ludzie nie potrzebują jej smutku, im potrzebna jej nadzieja.
|
|
 |
Kiedy wspomnienia zanikają
Muszę mieć pewność że zastąpię je innymi.
|
|
 |
Bywają uśmiechy gorsze niż łzy.
|
|
 |
W dniu, w którym uswiadomiłam sobie, że nigdy nie będziemy razem, cos we mnie pekło, wywróciło się na druga stronę. Poczułam w sobie taką pustkę i wydawało mi sie, że nie należę już do tego świata, ani do żadnego innego - stałam gdzieś pośrodku - jakby czekając na czyjąś dłoń. Nikt mi jej nie podawał i zrozumiałam, że musze wrócić do siebie i dalej żyć. Zadawałam sobie tylko jedno pytanie - jak? Nic nie mogłam z siebie wydusic. Tylko te głupie łzy. To wszystko dlatego, że tak trudno zdobyć czyjeś serce.
|
|
 |
Poczucie winy to wyrzuty sumienia tych, którzy mieli więcej szczęścia.
|
|
|
|