|
justloseit.moblo.pl
muszę nauczyć się patrzeć na świat z realistycznego punktu widzenia. nie wyobrażać sobie zbyt wiele. nie robić nadziei. nie powinnam się wahać. jeśli mówię że to koniec
|
|
|
muszę nauczyć się patrzeć na świat z realistycznego punktu widzenia. nie wyobrażać sobie zbyt wiele. nie robić nadziei. nie powinnam się wahać. jeśli mówię, że to koniec to stawiam kropkę i idę dalej. nie oglądam się za siebie. nie wracam do przeszłości. idę do przodu. do czasu aż się nie potknę i nie stwierdzę, że sobie nie radzę. wtedy znów zrobię krok w tył i zacznę umierać we wspomnieniach na nowo.
|
|
|
wsparcie w trudnych chwilach sprawia, że nawet największe problemy chociaż na chwilę idą w zapomnienie.
|
|
|
jak co dzień starasz się pokazywać innym, że jesteś silna. jednak czasem nie dajesz rady oszukać samej siebie.
|
|
|
sobą spełniłeś moje największe marzenie
|
|
|
zanim ocenisz kogoś, najpierw oceń samego siebie.
|
|
|
nieważne, chwyciłeś cierpienie goniąc za szczęściem, tylko do siebie możesz mieć pretensje. twój wybór, twój ból, ponosisz konsekwencje
|
|
|
żyj życiem, jakby każda minuta miała być pierwszą i jakby każda minuta miała być ostatnią.
|
|
|
są tu ludzie, którzy żyją, żeby popełniać błędy. jestem jednym na milion – błędy skupisko wiedzy.
|
|
|
wiem, że tylko ode mnie będzie zależeć moje szczęście.
|
|
|
osoba która upadła i sie podniosła jest o wiele silniejsza od tej która nigdy nie upadła.
|
|
|
ludzie są jak pamiętniki. ich okłada może troszkę zniszczona przez upływający czas, słowa, które czytając powoli tworzą przed naszymi oczami obraz, który smakuje jak wczorajszy dzień.pomimo, że schowane zostały na dnie szafy naszej duszy nigdy w naszych sercach nie stracą na wartości.
|
|
|
każdego ranka otrzymujesz dwadzieścia cztery złote godziny. to jedna z niewielu rzeczy na świecie, które dostaje się za darmo. za wszystkie pieniądze świata nie można kupić ani jednej dodatkowej godziny. co zrobisz z bezcennym skarbem? pamiętaj, że musisz go wykorzystać, bo dostajesz go tylko raz. jeśli zmarnujesz te dwadzieścia cztery godziny, nic i nikt nie odda ci ich z powrotem.
|
|
|
|